Oefening in
Sennelager, West-Duitsland. |
|
|
|
We zijn meerdere keren in
Duitsland aan het oefenen geweest. Eén van die oefeningen was in
Sennelagen (ongeveer 7 km ten noorden van Paderborn). Volgens mij zijn we
op zaterdag 24 juni 1978 (1 dag na de trouwdatum van mijn schoonzus)
vertrokken richting Duitsland. En natuurlijk hadden we onderweg weer de
nodige stops. Op de foto zijn zichtbaar vlnr: Johan Koens (boordschutter
S78), Hugo Keyser (MAG schutter), Benny Stoltenborg (Gympie, YP Chauffeur S78),
Herman Beukes (Nekaf chauffeur), Ad Weeda (YP chauffeur S79), Gerard
Keuzenkamp (MAG schutter), Willem Odijk (MAG schutter) en Sgt. Cor
Akkersdijk (Paling). |
|
|
|
Aangekomen op de Engelse
kazerne in Paderborn, is er nog voldoende tijd om al wat bij te kleuren.
Harm de Jong is al licht in dromenland en ik vraag aan soldaat 1 Hans
Bouwman of hij niet hoeft te zonnen. De uitdrukking op zijn gezicht
geeft denk ik het antwoord al. Fred van Lemmeren bekijkt het allemaal
vanuit het raamkozijn. 's Avonds nog wezen stappen in de stad
Paderborn, waarvan ik nog steeds een leuke en zware bierpul aan heb
overgehouden. De Engelse MP was overigens duidelijk anders dan de
Nederlandse MP. |
|
|
|
Eindelijk is het dan zover.
Het bijna complete peloton staat opgesteld, iedereen voert nog de
laatste controle uit of hangt nog wat rond (zoals we meestal deden). De
"vijand" borden zijn voorop de gril van de auto's geplaatst, dus we
kunnen beginnen. De "hanenkam" zat al op de helmen, dus we waren goed
herkenbaar als:
DE VIJAND |
|
|
In het weekend was het
droog en natuurlijk tijdens de oefening niet. |
|
|
|
En als het dan slecht weer
is, kan ineens iedereen in een Nekaf rijden. Althans dat dacht Hans
Weijers. Hij zou de Nekaf van Peter Jellema wel even ergens anders neer
zetten. En zie hier het resultaat. Nekaf in de greppel en via de radio
om hulp vragen. Gevolg nog natter geworden, dan dat er even op de
chauffeur werd gewacht. Gelukkig was "mijn" wagen niet zo ver bij hen
vandaan en kon de Nekaf dan ook weer snel op de weg terug gezet worden. |
|
|
|
Maar soms komt de zon er
toch weer even door. Vanuit "mijn" YP (S79) is te zien hoe Gympie de S78
veilig door het drukke stadsverkeer voert. Waarschijnlijk zijn we de weg
kwijt geraakt, want we zouden buiten de bebouwde kom oefenen. Of moest
misschien de 'ritselkist' weer worden aangevuld? Een 'ritselkist'
is een term die bij iedere (dienstplichtige) militair bekend moet
voorkomen. Dit is een kist die je in je voertuig had, met 'reserve'
voedsel zoals: blikken met soep, nasi, ballen gehakt en eventuele
reserves van melk, brood e.d. die we van de fourier hadden gekregen.
Kortom alles wat lekkerder was dan het voedsel wat in het veld werd
verstrekt. |
|
|
|
Ondanks dat we bijna bij
iedere oefening gebruik hebben gemaakt van de Radar, heb ik er verbasend
weinig foto's van. Dit is dan één van die uitzonderingen. Een poseerfoto
dus, met Sgt. Wim Hartkamp, ik met voor mij de boordschutter Cock Sistermans en
met de fles in zijn hand onze Vaandrig Henk Thijssen. Overigens was het
in 1978 nog niet nodig om een waarschuwingssticker voor het
stralingsgevaar op de radar te plakken. Later gebeurd dit wel, zoals uit
onderstaande foto blijkt. |
|
|
|
|
|
Hier is de Stip (onze
dienstplichtige Vaandrig dus) bij ons op bezoek om te kijken hoe het
gaat. Ik maak van die gelegenheid gebruik om wat eetbaars naar binnen te
werken. Net onder de radar is ons 'vijand' bord nog zichtbaar. Slechte
camouflage overigens. |
|
|
|