|
Home |
45 Pantserinfanterie
bataljon RIOG en de MEDIA |
|
Gezocht: media berichten |
Mocht u in de (lokale-, landelijk of wat voor)
media ook een bericht tegen komen over of betrekking hebbende met het
45e: stuur dan een e-mail met daarin de link naar het (digitale) bericht.
Alvast bedankt. |
|
Johannes Postkazerne gaat in 2026 op de schop |
31 mei 2024 |
|
|
|
Johannes Postkazerne gaat in 2026 op de schop. Werkzaamheden duren ruim
zes jaar, maar daarna kan de kazerne er weer dertig tot vijftig jaar
tegenaan.
Arjan Jonkers |
|
De Johannes Postkazerne in Havelte vanuit de lucht
gezien. Foto: Harm Mooibroek |
|
De
modernisering en verduurzaming van de Johannes Postkazerne in Darp moet
naar verwachting in 2026 starten en in 2032/2033 afgerond zijn. Dat
kregen de bezoekers van de jaarvergadering van Dorpsgemeenschap Havelte
donderdagavond te horen van Gosse Bijlenga. Als projectleider
Revitalisering Johannes Postkazerne inventariseert hij momenteel de
behoeftes en wensen om de kazerne een upgrade te geven voor de komende
30 tot 50 jaar.
Om de kazerne in Havelte te moderniseren en verduurzamen, stelde het
kabinet in 2023 honderden miljoenen euro’s beschikbaar. Met dat geld
moet het huidige kazerneterrein opnieuw ingericht worden. Het plan maakt
onderdeel uit van plannen van Defensie die door het kabinet zijn
goedgekeurd.
Daarin blijft de Johan Willem Frisokazerne in Assen de thuisbasis van 13
Infanteriebataljon (luchtmobiel), de helft van 11
Geneeskundige-compagnie (luchtmobiel), 113 Herstelpeloton (luchtmobiel)
de Koninklijke Militaire Kapel en een aantal ondersteunende diensten en
eenheden.
Wel verhuist School Noord van de koninklijke militaire school met zo’n
500 leerlingen en 126 kaderleden, van Assen naar de Johannes Postkazerne
in Havelte. Verder wordt de geneeskundige eenheid van 43 Gemechaniseerde
Brigade in Havelte uitgebreid en komt een nieuwe logistieke eenheid naar
Havelte om de brigade sneller te kunnen inzetten en logistiek
zelfstandiger te maken. Hier tegenover staat het verlies van het 45
Pantserinfanteriebataljon. Dit 600 mensen tellende bataljon vertrekt
naar Soesterberg.
Autoluw
Het terrein waarop de Johannes Postkazerne ligt, behoort voor het
grootste deel bij de gemeente Steenwijkerland. Een kwart ligt op
Westervelds grondgebied. Om de revitalisering mogelijk te maken, moeten
er twee bestemmingsplannen aangepast worden. Volgens Bijlenga zijn de
gesprekken hierover gaande.
Door de kazerne een flinke upgrade te geven, wordt de operationele en de
werk- en woonomstandigheden op de kazerne sterk verbeterd. „Nu zijn er
op gereed stelling het terrein nog heel veel verkeersbewegingen, omdat
verschillende gebouwen die onze werknemers dagelijks gebruiken verspreid
over het terrein liggen. In de nieuwe situatie willen wij dat
veranderen. Door het terrein logischer en economischer in te delen,
proberen we het terrein autoluw te maken. Op het terrein komen
bijvoorbeeld gebouwen waar onze militairen kunnen werken, waar
materialen worden opgeslagen en waar ruimte is voor kantoren en
bijvoorbeeld leslokalen. Alles dicht bij elkaar”, zo legde Bijlenga de
aanwezigen uit.
Energieneutraal
De Johannes Postkazerne moet ook energieneutraal worden. „We onderzoeken
warm-koude opslag (WKO), zonnepanelen, een warmtenet en
energie-opslagsystemen. Maar ook kijken we bijvoorbeeld of we gebruik
kunnen maken van een windmolen. Op die manier moet het complex minder
afhankelijk worden van externe energiebronnen.”
Bij de herinrichting van het 95 hectare grote terrein van de Johannes
Postkazerne wordt ook de bereikbaarheid van de kazerne verbeterd. Aan de
noordzijde van het terrein, aan de kant van Kallenkote en Wapserveen,
komt een tweede ontsluitingsweg (binnen het hek van de kazerne) richting
de Van Helomaweg, zo vertelde Bijlenga in De Veldkei.
Verder komt de hoofdingang van de kazerne dichterbij de Van Helomaweg te
liggen. Hierdoor verhuist ECHOS-home Havelte, de plek waar militairen,
veteranen en hun thuisfront elkaar kunnen treffen, naar een naastgelegen
gebouw richting de Van Helomaweg. Ook wordt het sportterrein verlegd en
wordt er onderzocht of het gebruik hiervan ook opengesteld kan worden
voor burgers.
Bouwbewegingen
De verwachting is dat de werkzaamheden voor de omgeving weinig overlast
gaan geven. Alleen de af- en aanvoer van (bouw)materialen gaan extra
verkeersbewegingen met zich meebrengen. „Wij vinden het daarom ook
belangrijk om de directe omgeving te informeren wat en wanneer er iets
gaat gebeuren”, aldus Bijlenga, die als grootste uitdaging het op tijd
verhuizen van het 45 Pantserinfanteriebataljon naar Soesterberg ziet.
„Lukt dat, dan ontstaat hier in Havelte ruimte om te schuiven en te
bouwen. Dat voorkomt dat we extra geld moet uitgeven aan tijdelijke
gebouwen.” Bijlenga vindt ook belangrijk dat het Rijks Vastgoed Bedrijf
bij het aanbesteden van het werk rekening houdt met de regio.
„Natuurlijk wordt er gekeken of de regio mee kan profiteren van het werk
dat hier moet gebeuren.”
Wanneer alles volgens planning verloopt, kan de Johannes Postkazerne,
waar na de revitalisering zo’n 3000 mensen werken, weer jaren vooruit.
„Met gebouwen die ontworpen zijn voor de bedrijfsvoering van de
operationele eenheden die hoort bij deze tijd”, zo besloot Bijlenga. |
|
De Johannes Postkazerne in Havelte. Foto: Harm Mooibroek |
|
Bron: Steenwijker
Courant, 31 mei 2024 |
|
|
Top |
|
Wacawa in plaats van Dwingelderveld |
04 november 2021 |
|
|
|
|
|
Wacawa in plaats van Dwingelderveld |
|
Militairen van 45 Pantserinfanteriebataljon
werden drie weken lang flink op de proef gesteld op Curaçao. Dat ze
uitgedaagd werden (in september) is niet bijzonder, wél dat het gebeurde op de
Antillen.
Meestal trainen de pantserinfanteristen in Nederland of Duitsland het
optreden met hun CV90’s. Bij deze oefening bleef het zware staal echter
in Drenthe. De militairen trainden onder meer in het oefendorp en op de
schietbaan van het oefengebied Wacawa, waar andere mogelijkheden zijn
dan op het Infanterie Schietkamp in Harskamp. Zo zijn de omstandigheden
anders: de temperatuur ligt rond 33 graden en de luchtvochtigheid gaat
vaak richting de 90%. En dan voelt marsen in de Caribische Zee toch net
even anders dan marsen door mul Havelter zand. |
|
van Facebook pagina van B-Cie 45 Painfbat |
|
Bron: Landmacht 08, 2021 |
|
|
Top |
|
Vroeger speelden we soldaatje en nu zijn we het echt |
19 september 2020 |
|
|
|
|
Kameraden Marvin en
Ruben zijn beëdigd tot soldaat. Het pantser-
gevechtsvoertuig op de achtergrond is voortaan hun ‘auto’. |
|
‘Vroeger speelden we soldaatje en nu zijn we het echt’
Blokzijl - Ze kennen elkaar al sinds groep 4,
de buurjongens Marvin en Ruben.. Ze zaten in dezelfde klas op de lagere
school en speelden na school legertje. „Met de militaire kleren van mijn
vader uit z’n diensttijd”, zegt Ruben.
Als 12- jarige jochies fietsen ze samen naar CSG
Eekeringe in Steenwijk. Marvin wist toen al wat hij wilde worden:
militair. Met hun middelbare school diploma op zak kiezen ze allebei
voor de VeVa, de MBO opleiding Veiligheid & Vakmanschap en solliciteren
ze daarna bij de zware brigade van de Landmacht in Havelte; 43
Gemechaniseerde Brigade.
Bizonpeloton
Omdat er nog geen plek is in de algemene militaire opleiding, grijpen ze
de kans om alvast te beginnen bij het Bizonpeloton van de Brigade, zodat
ze goed voorbereid starten met hun opleiding tot militair. Ze hebben
veel aan elkaar en trekken elkaar er doorheen. Daarna worden ze opgeleid
tot infanterist door hun toekomstige eenheid; 45
Pantserinfanteriebataljon. Dit is één van de gevechtseenheden van de
Landmacht. |
|
|
Met de hand aan het
vaandel belooft soldaat Otten officieel trouw aan de Koning,
gehoorzaamheid
aan de wetten en onderwerping aan de krijgstucht tijdens de
beëdigingsceremonie. |
|
Hightech pantsergevechtsvoertuig CV90
Ze opereren met het hightech pantsergevechtsvoertuig CV90 snel en
beslissend. En zo staan Ruben en Marvin uit Blokzijl, kameraden voor het
leven, samen met nog vijfendertig andere jonge mannen en vrouwen in
uniform op de zonnige appelplaats tijdens de officiële militaire
beëdigingsceremonie. Hun familie volgt de ceremonie, vanwege corona, via
een livestream op Youtube en hoeft er dus niks van te missen. „Een
bijzondere dag”, zeggen de soldaten. „Hadden we dit kunnen bedenken toen
we met de helm van onze vader op door het gras kropen en soldaatje
speelden?” |
|
Bron:
www.steenwijkercourant.nl |
|
|
Top |
|
Schuilbunker Kornputkazerne is opgeknapt en beter zichtbaar gemaakt |
23 december 2019 |
|
|
|
Om vernielingen en gevaar te voorkomen is
recent de beide toegangen dicht gemetseld.
De beplanting rondom en op deze bunker wordt nu ook opgeknapt. (©
Wilbert Bijzitter) |
|
Schuilbunker Kornputkazerne is opgeknapt en beter
zichtbaar gemaakt.
Steenwijk De enige overgebleven schuilbunker bij de voormalige Johan van
den Kornputkazerne is opgeknapt en beter zichtbaar. |
|
|
|
|
De
schuilbunker is samen met meerdere schuilbunkers gebouwd op de kazerne
(vanaf 1938) om tijdens (de) oorlogsomstandigheden te schuilen voor
beschietingen en bombardementen. Bombardementen hebben op de kazerne
niet plaatsgevonden omdat er in gebouw B (westkant) een militair
hospitaal van de Duitse bezetter was’, vertelt Sierd Tilma.
Als geen ander kent Steenwijker Sierd Tilma de geschiedenis van de Johan
van den Kornputkazerne. In de jaren tachtig was hij er sergeant-majoor
bij het 45e Pantserinfanteriebataljon. Toen hij overgeplaatst werd,
bleef hij contact houden met de kazerne. Nu is hij er conservator van
een kleine permanente tentoonstelling, met als meeste bijzondere stuk de
muurschilderingen van de Duitse bezetter in het ‘kelderbarretje’ van de
kazerne.
Beschietingen
‘Er waren wel beschietingen door Geallieerden
vanuit vliegtuigen wat ik vernam van wijlen Hendrik Kolk. In een eerder
interview in deze krant vertelde Hendrik Kolk zijn verhaal: ‘In de
laatste jaren van de oorlog werd plotseling ons paard en wagen waarmee
we groenten vervoerden gevorderd en ik moest dwangarbeid verrichten.'
Hendrik moest bijna dagelijks, als jongen van zeventien jaar, in
opdracht van de Duitsers met paard en wagen naar de school in
Gelderingen rijden. ‘Daar waren gewonde geallieerden ondergebracht die
moesten worden vervoerd naar het lazaret (veldhospitaal) van de Johan
van den Kornputkazerne. En dat waren zwaar gewonden, velen misten armen,
benen en andere ledematen. Ik had er soms wel drie of vier tegelijk op
de wagen liggen. Ze lagen te kermen van de pijn. Dat interesseerde die
Duitsers niks, ik was al snel zo'n driekwartier onderweg van de school
naar de kazerne’, vertelde hij. Vaak moest hij op de kazerne dekking
zoeken als de geallieerden vliegtuigen de kazerne onder vuur namen.
Na de oorlog was er in de enig overgebleven schuilbunker een gasmasker
controlekamer. Hier werden traangastabletten in afgestoken en moesten de
militairen erin met het gasmasker op, om te controleren of deze goed
afsloot.
Gevaarlijke toestanden
Na het verdwijnen van de militairen uit de
kazerne in 1998 is het bunkertje niet meer gebruikt behalve door
spelende kinderen. Sierd Tilma: ‘Die ontdekten dat er een gat was
waardoor zij in de bunker konden komen. Hierdoor ontstonden gevaarlijke
toestanden. Ik had dit aangekaart bij de toenmalige wethouder Jos van
den Nouland. Hij heeft er voor gezorgd dat de bunker goed afgesloten
werd met betonblokken.
Ex-militair Kpl1 b.d. Giso Bot, heeft zich ontfermd over het bunkertje om buiten
het Kelderbarretje, indien gerenoveerd, een tentoonstellingsruimte van
te maken over de militaire dienstplicht. Daar is het tot nu toe niet van
gekomen.
Recent is het bunkertje dus opgeknapt en komt dit het aangezicht van de
wijk ten goede. Om vernielingen en gevaar te voorkomen is recent de
beide toegangen dicht gemetseld. De beplanting rondom en op deze bunker
wordt nu ook opgeknapt.
|
|
Bron:
www.steenwijkercourant.nl |
|
Onderstaand een recente foto (02-01-2020) van de opgeknapte schuilbunker
nu het klaar is. |
|
|
|
|
Top |
|
Overste Ouwehand nieuwe bataljonscommandant |
23 mei 2014 |
|
|
|
COMMANDO OVERDRACHT 45 PAINFBAT RIOG
.ERMELO - Vanmiddag was op de Generaal Spoorkazerne de
commando-overdracht van het 45e Pantserinfanteriebataljon
Regiment Infanterie "Oranje Gelderland".
Luitenant-kolonel Ludy Schmidt droeg het commando van 'zijn' regiment
over aan luitenant-kolonel Henk Ouwehand. |
|
Plaatsvervangend bataljonscommandant majoor Bas Kuipers was de
'ceremoniemeester' van deze middag. Eerder deze dag ontving majoor
Kuipers van overste Schmidt de Regimentslegpenning. "Ik hou niet zo van
verrassingen", aldus de majoor.,"Ik reik liever wat uit, dan dat ik wat
krijg. Maar, ik ben wel trots hoor, het is een eer deze penning te
krijgen". Het was de vierde keer dat deze, in 2012 opnieuw ingestelde
penning, werd uitgereikt. |
|
Overste Schmidt, sinds 13 oktober 2011 commandant van 45 Painfbat,
heette brigade-generaal Martin Wijnen, burgemeester van Ermelo André
Baars, wethouder van Almere Froukje de Jonge en alle familieleden en
collega's hartelijk welkom. "Ik voel het als een eer u allen welkom te
heten. Vandaag is het alleen bijzonder omdat hier een bataljon staat,
levend en wel". Schmidt gaf aan met weemoed terug te kijken op de jaren
als bataljons-commandant. "Het waren bijzondere jaren, jaren met roem en
jaren met successen. Het is fantastisch om dit bataljon leiding te geven
en daarvan te leren", aldus de overste. Uiteraard memoreerde hij ook nog
de moeilijke tijd waarin dit bataljon wegbezuinigd zou worden. Schmidt
kijkt met een goed gevoel en gepaste trots terug op zijn tijd bij het
Regiment Infanterie "Oranje Gelderland". |
|
Nieuwe functie, hogere rang
De nieuwe commandant luitenant-kolonel Henk Ouwehand ontving vervolgens
van Schmidt het regimentsvaandel. Zijn eerste daad als
regimentscommandant verrichtte hij door Schmidt de Regimentslegpenning
te overhandigen, omdat deze gedurende drie jaar op uitmuntende wijze
leiding heeft gegeven aan het 45 Painfbat RIOG. Overste Schmidt wordt
adviseur van de secretaris-generaal VN in Kabul. Bij deze functie
behoort een andere rang, zodat brigade-generaal Wijnen de overste Schmidt bevorderde
tot kolonel. Na deze plechtigheden maakte kolonel Ludy Schmidt met vrouw
en zoon Wouter een ereronde in het pantservoertuig CV90 langs de 4
compagnieën van het bataljon. Hierbij werd hij door de manschappen op
enthousiaste wijze toegejuicht. |
|
Hier nog luitenant-kolonel... |
... maar nu kolonel Schmidt |
|
Bron:
www.ermelovannu.nl |
|
Voor een uitgebreide foto
rapportage, zie
DEZE LINK. |
|
|
Top |
|
Cadeau voor de burgemeester |
30 april 2014 |
|
|
|
Foto: Jurjen Rozeboom |
|
STAD CENTRUM - Ook op de Landmachtdag, donderdag
24 april, ontving burgemeester Annemarie Jorritsma uit handen van
Luitenant Kolonel Schmidt een geschenk om de vriendschappelijke band te
onderstrepen. Het geschenk is het embleem van het Regiment Infanterie
Oranje Gelderland (RIOG) wat op de baretten zichtbaar is.
|
Bron:
www.almeredezeweek.nl |
|
Top |
|
Radio Veronica & Landmacht organiseren: OPERATIE 200 |
24 april 2014 |
|
De reclame: "Radio Veronica & Landmacht organiseren
Operatie200". Samen maken zij van 22 tot en met 25 april 2014 Nederland een
beetje mooier.
De commercial werd gemaakt bij en met 45 Painfbat RIOG
(De Charlie "Hanen" Compagnie).
Helaas is de originele commercial op Youtube verwijderd.
. |
|
|
|
Op YouTube zijn nog wel een aantal van Operatie
200 terug te vinden: |
|
https://youtu.be/acBxHnKDpl4
https://www.youtube.com/watch?v=7XF3jHMRbIA
https://www.youtube.com/watch?v=dUBJo7tPetw
https://www.youtube.com/watch?v=ZnkUITZtmGE
https://www.youtube.com/watch?v=Tx6LNmc_U5w
https://www.youtube.com/watch?v=G1HJYGUOpas |
|
|
Top |
|
Opnieuw beëdiging militairen op Stadhuisplein |
24 april 2014 |
|
|
|
De beëdigde soldaten vanmiddag in Almere.
Foto: Almere Vandaag |
|
ALMERE/BOUDEWIJN VERLEG - Op het moment dat
vanmiddag de dranghekken werden neergezet op het Stadhuisplein was het
meteen duidelijk. Er gebeurt iets serieus. Zeker honderd mensen die
verbaasd bleven kijken, zagen naast de hekken ook militairen en
legervoertuigen. Tromgeroffel kwam steeds dichterbij. De reden: er
werden 40 soldaten beëdigd.
Het is de tweede keer dat er een dergelijke ceremonie in Almere is
gehouden. De vorige plechtigheid was in november.. Toen werden er 38
nieuwe militairen voor de Landmacht beëdigd. Ze kwamen, net als deze
keer, van de 45ste pantserinfanteriebataljon uit Ermelo.
Burgemeester Annemarie Jorritsma was vanmiddag enthousiast over de
ceremonie en de opkomst. ,,Wat mij betreft mag het elk jaar’’, zei ze.
,,Almere is een goede leverplaats voor nieuwe soldaten.’’ Volgens
Jorritsma was het bataljon zelf ook erg tevreden: ,,Je ziet dat ze trots
zijn.’’
De militairen moeten op het vaandel worden beëdigd. Ze komen één voor
één naar voren en beloven trouw aan de Koning, gehoorzaamheid aan de
wetten en onderwerping aan de krijgstucht. In haar toespraak zei
Jorritsma hierover: ,,Normaal gebeurt dit alleen tegenover uw collega’s.
In plaats daarvan gebeurt het nu midden in de samenleving. Dat is
mooi.’’
Na de plechtigheid werden de kersverse militairen in het stadhuis
uitgenodigd voor een receptie met vrienden en familie.
|
Bron:
www.almerevandaag.nl |
|
Top |
|
Wapenbroeders, 200 jaar na Waterloo |
04 april 2014 |
|
|
|
|
|
Toeval bestaat wel. En het heet De Niet:
adjudant Willem de Niet en fuselier Evert de Niet. De eerste
onderofficier bij 45 Pantserinfanteriebataljon Regiment Infanterie
Oranje Gelderland. De tweede een veteraan van de Slag bij Waterloo.
Familie, beiden militair, maar ook wapenbroeders bij hetzelfde regiment.
En dat ontdekte adjudant De Niet bijna 200 jaar na het ontstaan van de
Koninklijke Landmacht.
“Eigenlijk had ik niet zoveel met geschiedenis”, bekent Willem de Niet.
<lees
meer> |
|
|
Top |
|
Eerbetoon aan voorvader |
01 februari 2014 |
|
|
|
|
|
ERMELO – Adjudant-onderofficier Willem de Niet
heeft iets groots ontdekt. Op het portret dat al jaren in de familie
rondzwerft, blijkt een held in de Slag van Waterloo te staan. Zijn oude
voorvader Evert de Niet vocht zich door de Slag heen en diende ook nog
eens exact hetzelfde regiment als Willem. Zoveel toevalligheden binnen
één familie dat vraagt om een krans en saluut, met terugwerkende kracht.
Bij Omroep Gelderland werd, in het programma
"Gelderse Koppen", hier aandacht aan besteed door Harm Edens. |
|
|
|
|
Top |
|
Landmacht zorgt voor spektakel in binnenstad |
17 juli 2013 |
|
|
|
Waaghalzen zonder hoogtevrees konden
tokkelen vanaf de Steenwijker Toren. - Foto: Sieb van der Laan |
Jeugd mag de imposante wapens van heel
dichtbij bekijken. - Foto: Sieb van der Laan |
|
|
Steenwijk - De Landmacht brengt een waar spektakel
in de binnenstad van Steenwijk. Het kanonschot om 10:00 uur voor Rams
Woerthe was letterlijk het startschot van vele demonstraties en
‘schietpartijen’.
Op de Markt was een demonstratie van een klein groepje om gijzelaars te
bevrijden. Het knalde er op los, oordopjes, die werden uitgereikt, waren
echt noodzakelijk. Natuurlijk waren het losse flodders en de vele hulzen
werden keurig opgeruimd door vele kinderen, die ze mochten inleveren en
een prijsje kregen.
Zelf schieten is ook mogelijk, namelijk in de Kalverstraat tussen de
Spijkervetstallen en Scheer & Foppen. Waaghalzen zonder hoogtevrees
konden tokkelen vanaf de Steenwijker Toren. Wel eerst ruim 200 treden
beklimmen, maar dan heb je ook wat. Aan de Looijersgracht was een heuse
survival/trimbaan.
Generaal Hans van der Louw paradeerde trots met zijn genodigden door de
stad. ‘We zijn bijzondere buren van de gemeenten Steenwijkerland en
Westerveld, we zitten midden in deze samenleving. Vandaar dat we aan de
lokale bevolking, maar ook aan de toeristen ons presenteren, want we
hebben een mooi verhaal te vertellen’, zei hij vanmorgen vroeg in Rams
Woerthe, vlak voor het startschot.
Burgemeester Marja van der Tas wees op de jarenlange band tussen de
Landmacht en Steenwijk(erland). ‘Steenwijk is al eeuwenlang
garnizoenstad en al eeuwen lang leven militairen en burgers samen. Wij
zijn blij met deze bijzondere buren. Fantastisch dat deze dag in
Steenwijk mogelijk is gemaakt.’ |
|
Defensie geeft demonstraties. - Foto:
Sieb van der Laan |
In de rij voor het tokkelen. - Foto: Sieb
van der Laan |
|
Het 45e Pantserinfanterie Bataljon 'Regiment
Infanterie Oranje Gelderland' was ook aanwezig in Steenwijk en werd
vertegenwoordigd door de Charlie 'Hanen' Compagnie. |
|
Bron:
www.steenwijkercourant.nl |
|
Top |
|
Memoires van een marinier |
19 maart 2012 |
|
|
Auteur: door Jolanda de Kruyf |
|
Aan
gasten geen gebrek op de open dag Zorg en Welzijn van RIBW, in de oude
Kornputkazerne van Steenwijk.
Maar de kers op de taart? Dat was toch wel 'n spannende tour door de
kleinste krochten van 't voormalige militaire bolwerk: het
'kelderbarretje' van de Deutsche Kriegsmarine. Aan de zoldering staat de
tekst 'sei wilkomme in der Baude' te lezen.
Het is een klein wondertje dat toen, in '45, niemand resoluut de kwast
heeft gehaald over deze Duitse erfenis. Reden dat het illustere
'kelderbarretje' nu, 67 jaar na dato, weer staat volgepakt. Nu met
kijkers. Stuk voor stuk nieuwsgierig naar een paar kleurrijke
wandschetsen van blozende dienstplichtigen en |
Gepensioneerd militair Sierd Tilma leidt op verzoek
geïnteresseerden rond in het kelderbarretje in de Van De Kornputkazerne
in Steenwijk.
foto Sieb van der Laan |
onschuldige pikanterietjes. Werk van een niet onverdienstelijk
schilderend marinier die hier bivakkeerde. Hij tekende een soldaat met
blonde schone op schoot: 'oh wie rauh' ('ach hoe stroef') staat er in
sierlijke letters. En: 'Der moralische Wert des mannes liegt in seiner
Haltung'. Ofwel: 'De morele waarde van een man ligt in zijn
levenshouding'.
De naam van 't ondergrondse verraadt een piepkleine gelagkamer waar de
manschappen ooit het glas hieven. Maar of in 't kelderbarretje drank
geschonken werd vertelt het verhaal niet. Voor de rest weet onze kordate
gids alles.
Bijna zestiger Sierd Tilma was tien jaar in de Johan van den
Kornputkazerne gelegerd, ging vorig jaar met prepensioen en stortte zich
op dit project. 'Want je blijft altijd militair hè, met hart en ziel.'
De bijzondere rondleiding is 'm op het lijf geschreven.
Tilma - 'vijfentwintig functies in twaalf verschillende kazernes' -
daalt gedisciplineerd met zijn publiek af naar de kelder van het
complex, die al die decennia onaangetast bleef. 'Trink nicht mehr als du
unbedingt ertragen kannst' waarschuwt een leus aan de wand. Opgetekend
door een van de knapen die hier werd opgeleid voor de Duitse zeemacht.
Spreuken en schilderingen zijn nog authentiek, het frisse tapijtje is
belangeloos nieuw gelegd door een lokale vloerenvakman, de rest is door
Tilma ingericht. Foto's, knipsels, ansichten met soldatenhumor,
nieuwsberichten, uniformen, eetgerei. Alles eigen materiaal. 'Ik kan
niks weggooien.' Het was een beetje 'zijn' kazerne, bekent Sierd Tilma.
Hij werd in '82 in Steenwijk gestationeerd en bleef de stad trouw met
z'n gezin. De definitieve sluiting, met een drukbezocht 'open huis' in
1998, greep hem aan. Daarna deed Van den Kornput (die verreweg de meeste
jaren huisvesting bood aan het Regiment Oranje Gelderland) nog jaren
dienst als Asielzoekerscentrum. Vorig voorjaar opende RIBW IJssel Vecht
er - pas na een ingrijpende verbouwing - een van haar zorglocaties. De
voormalige manschappenkantine is nu de huiskamer voor licht gehandicapte
jongeren die hier begeleid wonen. Zoveel mogelijk is in oude luister
gerestaureerd of nieuw bijgebouwd, passend bij het totaalbeeld. Een
aantal gebouwen bleef bewaard: Charly en Bravo. De appelplaats waar 's
morgens om acht uur de vlag werd gehesen ('onze prikklok') is er nog,
net als het keukengebouw en de binnenplaats waar de dokter, de tandarts,
de dominee en aalmoezenier woonden.
Ook de karakteristieke hoofdpoort is een blijvende herinnering. Niet
alleen voor oud-militairen. Veel Steenwijkers bewaren nog altijd een
speciaal plekje in hun hart voor de kazerne. |
|
Bron: www.destentor.n |
|
Top |
|
Militairen zetten school in de verf |
12 februari 2010 |
|
|
Militairen zetten
school in de verf |
|
De Maria Auxiliadoraschool knapt steeds meer op
door
het werk van de militairen. - FOTO PETER BIJPOST |
|
Van een onzer verslaggevers
WILLEMSTAD - Militairen van de Alfa compagnie van het Commando
Landstrijdkrachten (CLAS), gestationeerd op Curaçao, zullen deze week
het schoolgebouw van de Maria Auxiliadora school in Santa Maria voorzien
van de nodige verflagen. |
|
De directrice van de school, Ilse Lobato:
"Ik ben
heel erg blij met het werk van de militairen want deze school is echt
aan een opknapbeurt toe". Twee
weken lang werken landmachtmilitairen. in het kader van de
civiel-militaire samenwerking, aan het opknappen van de Maria
Auxiliadora school.
De commandant van de Alfa compagnie, kapitein Martijn Clarenbeek, juicht
het project toe: "Het is
een leuk moment om iets te kunnen betekenen
voor het eiland als gast. Iets doen voor kinderen is
het meest dankbare wat er bestaat."
In oktober 20009 heeft de eerste roulerende CLAS compagnie voor het
Commandement der Zeemacht |
in het Caribisch Gebied een deel van de Maria
Auxiliadora school onder handen genomen, De Alfa compagnie is de tweede
eenheid die de opknapbeurt voor haar rekening neemt.
"Het is een project dat langer doorloopt. Er moet nog
zo veel gedaan worden". Wanneer de Alfa compagnie wordt afgelost door de
derde roulatie zal ook het project worden overgedragen. Een gedeelte van
de. school is inmiddels geschuurd en geschilderd, onkruid
is weggehaald en bomen zijn gesnoeid. "Wij zijn zeer tevreden met deze
bijdrage", besluit de directrice.
De militairen zullen na deze week ook de week na carnaval de school van
een frisse verflaag voorzien. |
|
Bron: Antilliaans
Dagblad: |
|
Top |
|
Landmachters met zeebenen |
14 januari 2010 |
|
|
Landmachters met
zeebenen |
|
Een mooie mix van gevechtspakken en boordtenues
aan boord van Hr.Ms. Pelikaan. |
|
Van een onzer verslaggeefsters
WILLEMSTAD - Het was even wennen voor het eerste peloton van de Alfa
Compagnie van het 45e Pantserinfanteriebataljon van de 43e
Gemechani-seerde Brigade, toen zij maandag aan boord van Hr.Ms. Pelikaan
aan boord gingen. Het was voor dit peloton de eerste keer dat zij het
ruime sop kozen. Veel groene gevechtspakken en blauwe boordtenues
maandagochtend op de Pelikaan, het ondersteunings-vaartuig van de
Koninklijke Marine in het Caribische gebied. De vaste bemanning
verwelkomde 29 |
militairen van het Commando
Landstrijdkrachten om hen naar hun eindbestemming op Bonaire te brengen,
waar tot gisteren werd geoefend. "Dit is voor ons 'landrotten' een
perfecte mogelijkheid om zeebenen te krijgen", aldus compagnies
commandant kapitein Martijn Clarenbeek. De Alfa Compagnie is de tweede
roule-rende compagnie van het Commando Landstrijdkrach-ten op Curaçao en
is sinds begin december geplaatst op Marinebasis Parera. Gedurende vier
maanden zullen zij geplaatst zijn in het Caribisch gebied en worden
daarna weer afgelost door een volgende roulerende compagnie. |
|
Bron: Antilliaans
Dagblad: |
|
Top |
|
Militairen spinnen € 7.355,75 bijeen |
03 september 2009 |
|
|
|
MILITAIREN SPINNEN €
7.355,75 BIJEEN |
ERMELO - Door twaalf uur lang
onafgebroken te spinnen, hebben militairen uit het hele land eind
augustus € 7.355,75 bijeengebracht. Dat gebeurde op initiatief van
kapitein Gwenda Nielen, waarnemend commandant 411 Geneeskundige Opvang
en Afvoercompagnie. Zij wilde zoveel mogelijk geld binnen zien te halen
voor de Stichting Spieren voor Spieren, die zich inzet voor kinderen met
een spierziekte.
Nielen zou in eerste instantie meedoen aan de g4 |
foto: soldaat 1 Michael Bulderl |
Challenge. Haar werd toen gevraagd
wat ze voor een goed doel kon betekenen als ze zou winnen. De Challenge
ging niet door, maar vormde wel de aanzet tot het idee in Ermelo een
spinestafette voor een goed doel te houden.
Dat het zo’n succes zou worden, kon Nielen niet bevroeden. De fietsers
kwamen overal vandaan. On-der meer van 400 Geneeskundig Bataljon, 45
Pantserinfanteriebataljon en Opleidingscentrum Initiële Opleidingen uit
Ermelo. Verder van de Koninklijke Militaire School uit Weert, de
Regionale Personeelsdienst uit ’t Harde, de Staf van het Operationeel
Ondersteuningscommando Land uit Apeldoorn en van 43 Brigade
Verkenningseskadron uit Havelte. Vier commandanten gaven om 09.00 uur de
aftrap. Nielen: “Het begon als een bataljonsactiviteit, daarna werd de
hele kazerne erbij betrokken, vervolgens de regio, de landmacht, toen
ook burgers uit Ermelo en omstreken.”
Drie gasten van het Schoolbataljon-Noord namen gezamenlijk twaalf uur
voor hun rekening. Alles was geoorloofd, als het maar geld zou opleveren
voor Spieren voor Spieren. Dat is met ruim zevenduizend euro
uiteindelijk bijzonder goed gelukt.
Tekst: Ellen Beernink, |
Bron: Defensiekrant nr. 30 dd 03
september 2009 |
|
Top |
|
Dag, bewogen 2008 |
27 december 2008 |
|
|
|
Dag, bewogen 2008 |
In het bestuursrapport, door Ad van Wingerden,
stond o.a.: Tweeduizend en acht, was ook
het jaar van de uitzending van het 45e pantser infanterie bataljon naar
Afghanistan. In gedachten willen wij stilstaan bij de militairen die
daar zijn omgekomen of gewond zijn geraakt en zijn wij bij hun familie
en vrienden. Natuurlijk hebben wij als Trisser en directe collega's van
het 45e, de medaille uitreiking meegemaakt in Zwolle. Een indrukwekkende
en zeer gepaste bijeenkomst, waarbij nog eens werd gewezen op de
kwaliteiten van deze goed opgeleide eenheid. Met een enorme inzet en
vakmanschap is daar gewerkt aan de wereldvrede en de veiligheid van de
Afghaanse burgers. |
|
|
|
Bron: TRISlBlad,
nummer 1 22e jaargang |
|
Top |
|
Fotoalbum van een gesneuvelde soldaat |
27 december 2008 |
|
|
|
Fotoalbum van een
gesneuvelde soldaat |
Hij was op slag dood, de 22-jarige soldaat Mark
Schouwink, die 18 april op een bermbom reed in Uruzgan. Mark had nog
snel een donorcodicil ingevuld voor zijn vertrek naar Afghanistan, maar
de explosie wierp zijn lichaam zestig meter de lucht in. Zijn vader
Gerard: ‘Niks was nog bruikbaar voor orgaandonatie.’ |
Mark Schouwink als 22-jarige infanterist in Uruzgan
(Foto: familie Schouwink) |
Het fotoalbum van de familie Schouwink uit Hengelo
toont een vrolijk mannetje – blond met kuiltjes in zijn wangen. In de
tuin bij zijn sneeuwpop, met een rood emmertje op het strand, op de
megaglijbaan van Park Hellendoorn. Nooit meer dan twee stappen
verwijderd, zo lijkt het, van zijn twee jaar oudere broer Ruud. En
altijd met dat knaloranje Ernie-poppetje in zijn hand. ‘Als we dat
vergaten, moesten we omkeren op de snelweg’, zegt Gerard. |
Knuffel
Op zijn zesde nam Mark met veel moeite afscheid van Ernie. Moest van
zijn ouders. Die kochten een nieuwe toen hun zoon op zijn 22ste naar
Uruzgan vertrok. Om hem te beschermen en gezelschap te houden in de
woestijn. Dus in het proces verbaal over de privégoederen van de
gesneuvelde soldaat Schouwink staat niet alleen ‘toilettas militair’,
‘scherfwerende bril’ en ‘kaart vriendin’, maar ook ‘knuffel’.
Mark leek eindelijk zijn draai gevonden te hebben,
als soldaat in het leger. Hij was pienter, maar had nooit veel
uitgevoerd op school. Via gymnasium, atheneum, havo, mavo en mbo, haalde
Mark uiteindelijk zijn propedeuse hbo-bedrijfseconomie. ‘Hij was er wel
klaar mee’, zegt zijn vriendin Ellen. Zij ontmoette Mark op de hangplek
voor haar deur. ‘Ik vond hem stoer en lag vaak dubbel om zijn droge
humor.’ |
Mark Schouwink als 8-jarige in de duinen van Ameland
(Foto: familie Schouwink) |
In zijn verlaagde Opel Astra 2 liter, die alleen diagonaal over
verkeersdrempels kon, bezochten ze samen straatraces achter de bioscoop
in Enschede en reden ze naar de kust voor een romantisch weekend. Er is
nog een foto waarin Mark een groot hart tekent in het natte zand van
Scheveningen. Zijn jeugdvriend Maikel nam
een instructievideo mee van de Landmacht, en de volgende ochtend reden
ze vol gas naar de banenwinkel in Zwolle. Mark kon officier worden, maar
wilde eerst als soldaat naar Afghanistan. Voordat ik bevelen ga geven,
legde hij uit, wil ik zelf op |
de werkvloer staan.
Dat kon. Op zijn laatste foto, liggend op een
veldbedje in de woestijn – gedateerd 17 april – ziet Mark er heel
tevreden uit. |
Bron: www.volkskrant.nl |
|
Kijk ook eens op de
site over Mark Schouwink, die door zijn ouders wordt bijgehouden |
|
|
Top |
|
Reactie defensie op neerschieten Rattaplan |
13 november 2008 |
|
Reactie defensie op
neerschieten Rattaplan |
|
"Defensie heeft gisteren kennisgenomen van de
woedende reacties op dit besluit (red.-zie onderstaand media bericht),
maar onderneemt geen actie richting de luitenant. "Dieren in die regio
zijn vaak ziekteverspreiders. Daarom is het beleid ze te verjagen of te
doden, al zien wij ook dat dit een apart geval is", aldus overste Robin
Middel. Volgens hem zijn er nooit verzoeken gedaan om het dier naar
Nederland te halen."
|
Bron: landmacht |
|
Top |
|
Nederlanders schieten Rattaplan door kop |
12 november 2008 |
|
|
|
Nederlanders schieten
Rattaplan door kop |
AMSTERDAM - Rattaplan, de populaire mascotte
van de Nederlandse militairen in Oeroezgan, is
door eigen vuur om het leven gekomen. Op de veel bezochte Uruzgan Weblog
wordt zelfs gesproken
over een brute executie. |
Een ‘schandalige actie’, aldus het weblog over het
doodschieten van de hond door een peloton van het 45ste
pantserinfanteriebataljon.
Het retrieverachtige beest groeide uit tot knuffeldier voor alle
infanteristen. Het teefje werd vorig jaar
geboren op een Afghaanse uitkijkpost, maar liep al snel achter een
Nederlandse patrouille aan. De
militairen besloten zich daarop over het dier te ontfermen. Ook
opvolgende pelotons zorgden goed voor Rattaplan.
Rattaplan maakte zich onder meer populair door
poeslief te doen tegen Nederlandse soldaten, maar vervaarlijk te grommen
tegen Afghanen. Inclusief de tolken.
Maar omdat Rattaplan toch niet alle ruimte en
aandacht kreeg dat het verdiende en steeds magerder werd, werd besloten
het beest te schenken aan een Afghaanse politiepost verderop. Dit tot
grote weerzin van de hond, die steeds weer achter de Nederlanders aan
bleef rennen. Toen de |
Foto:http://nl.tinypic.com |
Hollanders constateerden dat Rattaplan
steeds magerder werd en concludeerden dat de hond dus niet goed werd verzorgd door de Afghanen, gaf
de luitenant opdracht Rattaplan door zijn kop te schieten.
|
Bron: www.telegraaf.nl |
|
Top |
|
Herinneringsmedailles voor "Brothers In Arms" |
02 oktober 2008 |
|
|
|
Herinneringsmedailles
voor "Brothers In Arms" |
ZWOLLE - Ongeveer 1.400 militairen hebben, als blijk van waardering
voor hun inzet in Afghanistan, de Herinneringsmedaille Vredesoperaties ont-vangen. Commandant der Strijdkrachten generaal Peter van Uhm reikte
ze op 26 september uit in de IJsselhallen in Zwolle.
De generaal stond er enerzijds met een gevoel van
trots over datgene wat de militairen wisten te bereiken tijdens hun
uitzending. “Anderzijds het besef dat tijdens uw missie collega’s fysiek
en mentaal zijn beschadigd en een |
Foto: Bart Nijs, AVDD |
aantal ernstig gewonden zijn gevallen. Mark Schouwink en mijn
eigen zoon Dennis zijn gesneuveld. Wij zullen
hen missen.”
Van Uhm refereerde ook naar zijn bezoek aan Uruzgan in juni waar hem
opviel hoe gemotiveerd deze eenheid het succes van de missie nastreefde,
met een gedrevenheid die hem sterkt als vader, maar vooral ook als CDS.
Hij merkte op dat het moeilijk valt uit te leggen wat een uitzending met
mensen kan doen, maar dat Dire Straits het met Brothers in Arms
probeerde. “Een nummer over de unieke band die wij militairen opbouwen
tijdens een uitzending. Een band die ertoe leidt dat we ondanks
tegenslag en verlies de motivatie blijven behouden. Elkaar steunen onder
alle omstandigheden. Ik citeer: “Toen het gevecht heviger werd, en
hoewel ze me veel pijn hebben gedaan, met angst en alarm verlieten
jullie mij niet, my brothers in Arms…”
De militairen die nu de herinneringsmedaille kregen, behoorden tot de
Staf en Battle group van de Task Force Uruzgan (TFU) en de Air Task Force
(ATF). Van
januari tot augustus droegen de TFU-eenheden verant-woordelijkheid voor
de coördinatie van alle militaire activiteiten en het handhaven van de
veiligheid in Uruzgan. De ATF verleende gedurende die maanden in heel
Afghanistan luchtsteun aan ISAF-grondtroepen en leverde luchttransport.
Van Uhm verzocht na een stiltemoment voor de omgekomen wapenbroeders,
ook stil te staan bij de gewonden. “Kameraden die door hun verwonding
zijn gedwongen vroegtijdig hun missie af te breken. Een verwonding die
ze voor het leven tekent. Enerzijds zichtbaar, maar ook vaak
onzichtbaar.”Zes militairen ontvingen het draaginsigne gewonden in
Zwolle, met daarop de Latijnse tekst: ‘Verwond maar niet overwonnen’.
Van Uhm ging in op het feit dat de jonge soldaat, korporaal, sergeant of
luitenant de verantwoordelijkheid van de militaire leiding krijgt om te
beslissen, soms over leven of dood. “Tijdens de patrouille moet hij of
zij bijvoorbeeld in een flits de afweging maken of de Afghaanse
bestuurder de stoptekens alleen maar niet heeft gezien, of juist
moedwillig en met kwade bedoelingen zijn auto tussen zijn collega’s
probeert te manoeuvreren. Een waarschu-wingsschot, gericht vuren? Keuzes
tussen leven of dood. Keuzes tussen krachtdadig optreden of ongewilde
burgerslachtoffers. Keuzes van en door professionals!”, aldus de
generaal die tevens zijn waardering uitte voor de luchtmachtcollega’s.
“De soldaat heeft zijn vele makkers waar hij rechtstreeks mee in contact
staat”, zei hij. De F-16- of Apachevlieger verneemt vanuit de lucht hoe
een situatie zich ontwikkelt en hoort pratend met |
Foto: Bart Nijs, AVDD |
grondeenheden soms dat kogels rond hen inslaan.
“Ondanks de spanning in die stemmen op de grond toch nuchter blijven en
de situatie op haar waarde weten in te schatten. Waar zit de
tegenstander, waar zit de vriend? Die groep die daar wegrent, een
herkenbare kindertred, vuren of niet vuren? Keuzes waarmee je voor
altijd zult moeten leren leven… Nooit wierpen Nederlandse
F-16’s en Apaches zoveel wapens af. Hoge profes-sionaliteit van onze
mensen in de lucht, daarvoor heb ik diep respect. Diep respect omdat zij
hun wapens pas inzetten als aan alle randvoorwaarden is voldaan.F-16’s,
Apaches en niet te vergeten de transporthelikopters, leveren een
cruciale schakel in onze manier van opereren. Hun aanwezigheid, |
professionaliteit en gemotiveerdheid is voor onze
mannen en vrouwen op de grond een onmisbare steun in de rug, niet meer
weg te denken in onze huidige manier van optreden.” |
|
Bron: Defensiekrant nr.
33 van 02-10-2008 |
|
Top |
|
Lichaam Jos ten Brinke dinsdagavond in Nederland |
09 september 2008 |
|
Lichaam Jos ten Brinke
dinsdagavond in Nederland |
|
|
|
Het lichaam komt aan op de vliegbasis Eindhoven.
Het lichaam van de in de Afghaanse provincie Uruzgan omgekomen soldaat
Jos ten Brinke komt naar verwachting dinsdagavond aan op de vliegbasis
in Eindhoven. Daar wordt het met een korte ceremonie overgedragen aan
zijn nabestaanden, meldt het ministerie van Defensie.
De 21-jarige Ten Brinke kwam zondag om toen zijn patrouille op een
bermbom reed. Vijf van zijn collega's raakten gewond. Vier van hen zijn
maandagnacht van Afghanistan naar Nederland gevlogen voor medische
behandeling. Een van hen is zwaargewond; zijn situatie is kritiek maar
stabiel. De vijfde gewonde is volgens Defensie herstellende en blijft in
Afghanistan.
De Tweede Kamer nam dinsdagmiddag enkele ogenblikken stilte in acht voor
Ten Brinke. Kamervoorzitter Gerdi Verbeet betuigde namens de Kamer haar
medeleven aan de familie en vrienden van de soldaat. Ten Brinke is de
zeventiende Nederlandse dode sinds het begin van de missie in
Afghanistan. |
|
Bron: www.dag.nl |
|
Top |
|
Pauw & Witteman
vanuit Uruzgan |
08 september 2008 |
|
Pauw & Witteman vanuit
Uruzgan |
|
|
|
DE EERSTE UITZENDING
VAN 08 SEPTEMBER 2008 |
Jeroen, Paul en een team redacteuren, cameramensen
en technici waren te gast bij de Nederlandse militairen in Uruzgan. Zij
maakten twee uitzendingen en Jeroen ging mee op patrouille.
In de eerste uitzending vanavond vanuit Uruzgan is Commandant der
Strijdkrachten Peter van Uhm te gast. Hij praat over de Nederlandse
missie en ook over het overlijden van zijn zoon Dennis. Op 18 april, de
eerste werkdag van Peter van Uhm, kwam Dennis om door een bermbom.
Verder spreken Jeroen en Paul met militairen, die nu op Kamp Holland
zitten. De militairen vertellen over hun ervaringen aldaar; nu extra
actueel nadat zondag bij een aanslag met een bermbom de 21-jarige
militair Jos ten Brinke is omgekomen. Vier Nederlandse militairen
raakten bij de explosie gewond.
In de uitzending van morgen zijn Defensieminister Eimert van Middelkoop
en GroenLinks-leider Femke Halsema te gast aan tafel in Uruzgan. |
|
LINK naar de eerste
(± 50 minuten) uitzending van 08-09-08 |
|
DE TWEEDE UITZENDING
VAN 09 SEPTEMBER 2008 |
Jeroen, Paul en een team redacteuren, cameramensen
en technici waren te gast bij de Nederlandse militairen in Uruzgan. Zij
maakten twee uitzendingen en Jeroen ging mee op patrouille.
In de tweede uitzending vanavond gaan minister van Defensie Eimert van
Middelkoop en Femke Halsema met elkaar in discussie over de missie in
Uruzgan. Halsema, fractieleider van GroenLinks in de Tweede Kamer, noemt
zichzelf "bekend en verklaard tegenstander van de missie naar Uruzgan".
Halsema ging niet zonder aarzeling akkoord met de uitnodiging van Pauw &
Witteman en Defensie. Zo beschrijft ze op haar weblog de worsteling
waarmee ze te maken heeft als tegenstander van de missie én als
supporter van troepen.
"Ik vind het ook belangrijk om de militairen duidelijk te maken dat
‘tegen de missie zijn’ iets heel anders is dan ‘tegen militairen zijn’.
Na twee bezoeken ben ik ervan overtuigd dat de Nederlandse militairen
trouw, zorgvuldig en met zo min mogelijk geweld uitvoering geven aan hun
opdracht."
1650 Nederlandse militairen werken momenteel in Afghanistan. Ze maken
deel uitvan ISAF, de internationale coalitiemacht die voor veiligheid en
stabiliteit moet zorgen. ISAF ondersteunt de Afghaanse regering van
president Karzai, zorgt voor de opleiding van het Afghaanse leger en de
politie en werkt aan de opbouw van het land. De Nederlandse troepen zijn
verantwoordelijk voor de zuidelijke provincie Uruzgan. Het is een
dunbevolkt en zeer onherbergzaamgebied dat veel schuilmogelijkheden
biedt aan Talibaanstrijders. |
|
LINK naar de tweede uitzending
(± 51 minuten)
van 09-09-08 |
|
Bron: pauwenwitteman.vara.nl |
|
Top |
|
Schooltv-weekjournaal
vanuit Uruzgan |
29 augustus 2008 |
|
Schooltv-weekjournaal
vanuit Uruzgan |
|
Voor het eerst wordt er vanuit Kamp Holland in
Afghanistan een programma speciaal voor kinderen gemaakt. Deze speciale
aflevering van het Schooltv-weekjournaal gaat helemaal over de
Nederlandse missie in de Afghaanse provincie Uruzgan.
Waarom heeft Nederland een krijgsmacht, hoe het is
het leven in Kamp Holland en wat is er in Afghanistan aan de hand?
Presentator Jurre Bosman gaat naar Uruzgan en verblijft tien dagen bij
de Nederlandse militairen. Hij |
Ook in Uruzgan moeten militairen
'gewoon'
naar de kapper. |
heeft een speciale boodschap
bij zich voor overste Douwes van zijn kinderen, die hun vader een half
jaar moeten missen.
Voor Jurre blijft het afwachten of hij zich in verband met zijn
veiligheid wel buiten de poorten van Kamp Holland mag begeven. Jurre wil
namelijk een Afghaanse school bezoeken. Ondertussen komt Jurre er wel
achter dat ‘krik-krakken’ op het kamp een ander woord is voor
ochtendgymnastiek, onderzoekt hij hoe de militairen aan hun eten en
drinken komen en interviewt hij hen over hun bijzondere werk.
Het Schooltv-weekjournaal is een multimediaal nieuwsprogramma voor
kinderen van 10 t/m 12 jaar en wordt wekelijks uitgezonden op vrijdag om
11.00 uur en herhaald op maandag om 11.00 uur. |
|
In deze uitzending zijn ook militairen van de
Charlie-Cie van het 45e in beeld en/of intervieuws te zien. |
|
UITZENDING: VRIJDAG
05 SEPTEMBER 2008,
11:00 UUR, NEDERLAND 3 |
|
Bron: www.landmacht.nl |
|
Als je de uitzending hebt gemist, kijk dan via
DEZE LINK alsnog naar de uitzending. |
|
|
Top |
|
Missie Uruzgan:
2 jaar later |
06 augustus 2008 |
|
Missie Uruzgan: 2 jaar
later |
|
SBS 6 zond op woensdag 6 augustus om 23.20 uur de
documentaire Missie Uruzgan: 2 jaar later uit. Deze special is een
indrukwekkend en persoonlijk verslag van het leven van de militairen in
Kamp Holland in Uruzgan. De 22-jarige korporaalchauffeur Marina wordt
gevolgd tijdens haar werkzaamheden in het kamp. Thuis in Nederland maken
haar ouders zich grote zorgen en die willen maar één ding: dat Marina
veilig thuis komt.
Bron: SBS6
Marina zat bij de Leeuwen (Bravo) Compagnie van het
45e. |
Navraag bij SBS in april 2012 waarom de
uitzending niet meer beschikbaar was, leverde de volgende reactie op:
"Helaas kunnen we niet alles meer aanbieden ivm de rechten. Oudere items
worden ook na een tijdje verwijderd."
|
|
|
Top |
|
Ermelo gaat op weg naar Uruzgan |
23 februari 2008 |
|
|
|
Ermelo gaat op weg
naar Uruzgan |
door Ron Maat.
ERMELO - In Kamp Holland kunnen ze alvast een plekje gaan zoeken.
De Nederlandse militairen in Uruzgan krijgen een heus naambord van de
gemeente Ermelo toegezonden.
De Ermelose burgemeester Omta heeft het naambord gisteren in eigen
persoon overhandigd aan commandant Kees de Rijke van het 45
Pantserinfanteriebataljon Regiment Infanterie Oranje Gelderland. De
overdracht op het terrein van de Generaal Spoor kazerne volgde kort na
de beëdiging van 34 militairen, die deel uitmaken van de troepen die
vanaf begin maart naar Afhganistan worden uitgezonden. Zij zullen ook
het Ermelo-bord meenemen.
Omta hoopt met dit dit gebaar de band tussen Ermelo en het 45
Pantserinfanteriebataljon te onderstrepen. "Ik wil de militairen
allereerst feliciteren met hun beëdiging", sprak de Ermelose
burgemeester op het kazerneterrein de aanwezigen toe.
"Wij die in Ermelo wonen zijn blij en trots dat we het
pantserinfanteriebataljon zich hier hebben zien vestigen. Op deze wijze
willen wij de binding met Ermelo overbrengen. Ik wil de militairen alle
succes, moed en vertrouwen toewensen. Het is niet niks en dat weten
allemaal. Voor het thuisfront is het misschien nog wel moeilijker. En
als het eens tegenzit dan sla je maar op dat bord of je moppert eens
flink. En dan hopen we dat jullie ook denken aan de goede tijd in
Ermelo."
Voordat de burgemeester Omta zijn felicitaties kon uitspreken moesten de
soldaten en onderofficieren eerst de eed of belofte afleggen. Dat is een
procedure die altijd met het nodig ceremonieel gepaard gaat, legt majoor
Jongejan uit. Hij was gisteren paradecommandant en zorgde ervoor dat de
zaken op het kazerneterrein naar wens liepen.
Nadat de vaandelwacht het vaandel van het regiment naar het terrein had
gebracht en commandant De Rijke was gearriveerd, kon de plechtigheid
beginnen. Eén voor één zwoeren de militairen trouw aan de koningin en
onderwerping aan de krijgsmacht. Dat werd vervolgens bekrachtigd door
een belofte of een eed in naam van God of Allah. De eed wordt afgelegd
door de vaandelstaf vast te pakken of onder het vaandel trouw te zweren.
Dat laatste geldt voor militairen die wel voor het onderdeel werken,
maar er niet zijn ingedeeld.
De militairen gaan vanaf begin maart hun landgenoten in Uruzgan
aflossen. Dan reist ook het naambord van Ermelo mee en wordt het Veluwse
stempel op kamp Holland steeds duidelijker zichtbaar. Onlangs is al een
enorme vlag van Harderwijk ontvouwd in Kamp Holland en ook is een
initiatief gestart om een vlag van Putten naar Uruzgan te zenden.
|
Bron: www.destentor.nl/veluwewest/: |
|
Top |
|
Broeders, geen macho's |
22 december 2007 |
|
|
|
Broeders, geen
macho's |
Zaterdag 22 december 2007
Haest en De Graaff zijn soldaten in Uruzgan op de
hei |
|
|
Haest (rechts) en De
Graaff (links) voeren de search 5-20 uit Foto: Moon Jansen |
|
Helaas is dit artikel alleen als PDF bestand
beschikbaar:
Broeders,
geen macho's |
|
Bron: www.nrc.nl |
|
Top |
|
Buitenpost oefenterrein militairen |
25 september 2007 |
|
|
|
Buitenpost
oefenterrein militairen |
Dinsdag 25 september 2007
Buitenpost
Bewoners van Buitenpost keken
dinsdag raar op. Zo'n 60 zwaar bewapende soldaten liepen de straat uit
te kammen alsof het oorlog was. Op zoek naar een verdacht type. De
militairen van het 45 Pantserinfanteriebataljon uit Ermelo probeerden de
bewoners in hun zoektocht te betrekken om sociale binding te krijgen met
de bevolking. Elk dagdeel op dinsdag en woensdag oefent een nieuwe ploeg
terwijl de andere ploegen oefenen in colonne rijden.
Na Dokkum is de Koninklijke Landmacht blij dat ze nu in Buitenpost
kunnen oefenen. De oefening is een voorbereiding op de uitzending naar
Afghanistan. De militairen kwamen vanaf het oefenterrein De Marnewaard
met een militair konvooi naar Buitenpost en streken neer op het
parkeerterrein bij het sportcomplex.
De eerste militairen aan de Ring in Buitenpost | Foto:
Bernardus Mulder
|
|
|
Zie ook de filmpjes bij Oefeningen |
Voor meer foto's zie
deze link |
|
Bron: www.waldnet.nl |
|
Top |
|
Monument voormalige troepenmacht in Suriname |
21 september 2007 |
|
MONUMENT VOORMALIGE TROEPENMACHT IN
SURINAME |
|
Klik op foto voor vergroting |
Op de Generaal Spoorkazerne in Ermelo wordt
zaterdag 22 september een monument onthuld ter nagedachtenis aan de
omgekomen militairen van de voormalige Troepenmacht in Suriname (TRIS).
Oud-gouverneur en tevens eerste president van
Suriname de heer Ferrier onthult het monument samen met de laatste
commandant van de TRIS, brigade-generaal b.d. Woerlee.
Het monument is een initiatief van een aantal oud-militairen van de
TRIS. Met het gedenkteken worden de militairen herdacht die tijdens hun
dienstuitvoering in Suriname zijn omgekomen. Daarnaast is het monument
een ereteken voor alle militairen die hun dienst verrichtten in de
voormalige Nederlandse kolonie. De TRIS, 1100 man sterk was vanaf 1957
het onderdeel van de Koninklijke Landmacht dat belast was met de
verdediging van Suriname. Met het uitroepen van de onafhankelijkheid van
het land op 25 november 1975, werd de troepenmacht opgeheven. De nieuwe
Surinaamse Krijgsmacht nam het materieel en de
|
De tradities van de TRIS werden overgenomen door
het Regiment Infanterie Oranje Gelderland, die de Generaal Spoorkazerne
als thuisbasis heeft. Commandant Landstrijdkrachten luitenant-generaal
Peter van Uhm, de ambassadrice van Suriname en de burgemeester van
Ermelo wonen de onthulling bij. |
|
Zie ook het verslag via
DEZE link. |
|
Bron: www.defensie.nl |
|
Top |
|
Monument voormalige troepenmacht Suriname
onthuld |
21 september 2007 |
|
|
Monument voormalige troepenmacht
Suriname onthuld
ERMELO - Oud-gouverneur en de eerste president van het onafhankelijke
Suriname, Johan Ferrier, heeft zaterdag in de Generaal Spoorkazerne in
Ermelo een monument onthuld voor de omgekomen militairen van de
voormalige Troepenmacht in Suriname (TRIS). Dat heeft het ministerie van
Defensie gemeld.
Ferrier verrichtte de plechtigheid samen met de laatste commandant van
de TRIS, generaal b.d. Woerlee. Het gedenkteken, een bronzen beeld van
een militair, is een initiatief van oud-militairen van de TRIS. Het is
behalve een gedenkteken ook bedoeld als ereteken voor alle militairen
die in de voormalige Nederlandse kolonie in dienst waren.
In Suriname zijn enkele tientallen militairen om het leven gekomen. De
meesten stierven door ziektes en ongevallen.
Volgens een woordvoerder van Defensie waren bij de onthulling ongeveer
duizend mensen aanwezig. Naast nabestaanden en oud-militairen die in
Suriname gediend hebben, waren er ook tal van hoogwaardigheidsbekleders,
onder wie Commandant Landstrijdkrachten luitenant-generaal Peter van Uhm
en burgemeester Omta van Ermelo.
De TRIS, 1100 man sterk, was vanaf 1957 het onderdeel van de Koninklijke
Landmacht dat belast was met de verdediging van Suriname. Met het
uitroepen van de onafhankelijkheid van het land op 25 november 1975,
werd de troepenmacht opgeheven. De nieuwe Surinaamse krijgsmacht nam het
materieel en de gebouwen over.
De tradities van de TRIS werden overgenomen door het Regiment Infanterie
Oranje Gelderland, dat de Generaal Spoorkazerne als basis heeft. |
bron: www.telegraaf.nl/binnenland/ |
|
Top |
|
Suriname-monument in Ermelo |
21 september 2007 |
|
Suriname-monument
in Ermelo
ERMELO - Op de Generaal Spoorkazerne in Ermelo wordt zaterdag een
monument onthuld ter nagedachtenis aan de omgekomen militairen van de
voormalige Troepenmacht in Suriname (TRIS).
De TRIS was het Nederlandse koloniale leger in Suriname. Het
legeronderdeel was verantwoordelijk voor de beveiliging van Suriname. In
1975, het jaar waarin Suriname onafhankelijk werd, werd de TRIS
opgeheven.
Met het gedenkteken worden de militairen herdacht die tijdens hun
dienstuitvoering in Suriname zijn omgekomen. Daarnaast is het monument
een ereteken voor alle militairen die hun dienst verricht hebben in de
voormalige Nederlandse kolonie.
|
Bron: www.destentor.nl/veluwewest/: |
|
Top |
|
Militairen beëdigd op marktplein Ermelo |
20 september 2007 |
|
Militairen beëdigd
op marktplein Ermelo
door Ron Maat
ERMELO - Het Regiment Infanterie Oranje Gelderland in Ermelo heeft
gisteren 35 militairen beëdigd.
foto:
www.45painfbat.nl
Zij hebben hun militaire opleiding
afgerond en zijn sinds gisteren officieel toegevoegd aan het regiment,
dat op de Generaal Spoorkazerne in Ermelo is gelegerd.
De beëdiging van de militairen gebeurde niet in de beslotenheid van het
kazerneterrein, maar midden op de Markt in Ermelo. "Er worden drie of
vier keer per jaar militairen na hun studie beëdigd", zegt majoor
Jongejan van het regiment. "Meestal gebeurt dat op de kazerne, maar
eenmaal per jaar willen we dat buiten de poort doen. We willen daarmee
onze goede band met de gemeente Ermelo tot uitdrukking brengen."
En dus legden gisteren de sergeants, korporaals en soldaten op de Markt
de eed of belofte af en zwoeren trouw aan het vaandel van het regiment.
Jongejan zegt dat de nieuwkomers op de Spoorkazerne verder worden
klaargestoomd voor uitzending voor een vredesmissie. Het 45
Pantserinfanteriebataljon Regiment Infanterie Oranje Gelderland, zo
luidt de volledige naam, is opgericht als uitvloeisel van de ingrijpende
reorganisatie bij defensie. Het regiment kreeg vorig jaar september, ook
op de Ermelose Markt, het vaandel uitgereikt.
|
Bron: www.destentor.nl/veluwewest/: |
|
Top |
|
Nieuwe bushaltes bij Ermelose Spoorkazerne |
18 september 2007 |
|
Nieuwe bushaltes
bij Ermelose Spoorkazerne
ERMELO - Aan de Leuvenumseweg in Ermelo worden, ter hoogte van de
Generaal Spoorkazerne, twee bushaltes aangelegd.
foto Ariënne Flipse
Vervoerder Veolia lijkt met de aanleg in te spelen op een grotere vraag
naar een goede busverbinding voor de militairen. Reorganisaties bij
defensie hebben namelijk tot gevolg dat het aantal militairen op de
Ermelose legerplaats juist flink toeneemt. En dan is een goede
opstapplaats bij de kazerne meer dan welkom. In legerkringen staat men
dus te popelen om de bushaltes gebruik nemen. En ook de
verkeersdeelnemers op de Leuvenumseweg zien het einde van de
werkzaamheden graag naderen. Voorlopig hebben de weggebruikers dagelijks
nog te maken met oponthoud.
|
Bron: www.destentor.nl/veluwewest/: |
|
Top |
|
In de regen de doden blijven eren |
29 mei 2007 |
|
In de regen de doden blijven eren
door Margriet Verschoor
Dinsdag, 29 mei 2007 - RHENEN -
"Ze hebben onze jongens gebruikt als levend schild, dat zal ik ze nooit
vergeven.".
De Grebbeberg op Tweede Pinksterdag: de
herdenking van de militairen van het achtste
Regiment Infanterie (8 RI), die sneuvelden tijdens de gevechten in
mei 1940.
Een aantal
militairen van het huidige 45e waren als ere wacht aanwezig, o.l.v.
kapitein Silvester.
Foto: Cord Otting
Johannes Straten was erbij, 67
jaar geleden op de Grebbeberg. Nu draagt hij een sportieve blauwe pet,
een regenjas en een gehoorapparaatje. Hij is 89 jaar, maar oogt jonger.
Hij klinkt onverzettelijk. "Ik zal het die moffen nooit vergeven en zet
geen voet meer in Duitsland."
Tweede Pinksterdag op het Militaire Ereveld Grebbeberg. Ondanks de regen
is het er druk. Hier herdenkt de Vereniging van het Achtste Regiment
Infanterie, kortweg 8 R.I., traditiegetrouw hun gesneuvelden. Dit
legeronderdeel was in de meidagen van 1940 verantwoordelijk voor de
verdediging van de Grebbeberg. Het waren 2500 soldaten, verdeeld over
drie bataljons. De Duitse troepen die op 10 mei de grens met Nederland
overstaken, kwamen met 20.000 man sterk op de Grebbeberg af. De
Nederlanders wisten nog vier dagen stand te houden. Drie dagen langer
dan de Duitsers, die de berg tussen Rhenen en Wageningen tijdens de
strijd als Der Teufelsberg bestempelden, zelf hadden ingeschat. Onder de
Nederlanders sneuvelden ruim 380 militairen.
"Voor de meeste mensen staat tweede pinksterdag in het teken van
recreatie", begint de voorzitter van de Vereniging 8 R.I., G. Folmer,
zijn toespraak. "Voor ons heeft deze dag een diepere betekenis." Hij
gelooft stevig in het blijven herdenken en stilstaan bij het verleden en
legt een link met de Nederlandse troepen in Afghanistan. "Wij hebben
gestreden voor onze vrijheid, maar anderen hebben ons daarbij geholpen.
Daarom is het goed dat wij op onze beurt ook weer een bijdrage leveren
aan de vrijheid van anderen."
Er volgt een meditatie, stemmige muziek, een minuut stilte en
kransleggingen. Ook Johannes Straten legt een krans, namens de
veteranen. Hij zag hoe krijgsgevangen genomen Nederlandse militairen,
door de Duitsers gebruikt werden om het vijandelijke geschut steeds een
stukje verder naar boven te verplaatsen. " Het gaat tegen alle regels
in. Krijgsgevangenen horen direct afgevoerd te worden." Ze werden min of
meer gedwongen te schieten op eigen mensen.
Ook maakte de 89 - jarige veteraan mee hoe hij - met zijn medesoldaten -
onder de stellingen aan het Onderlangs zat, terwijl de Duitsers naar
beneden schoten. "We waren zo bang dat ze handgranaten zouden gooien.
Maar dat gebeurde niet, misschien omdat het struikgewas te dicht was."
Hij heeft een enorme dosis geluk gehad, zegt Straten. ,,Een granaatje,
en ik was er niet meer geweest.
Veel last heeft hij toch niet gehad van de gebeurtenissen. "Ik moest de
eerste jaren na de oorlog wel een paar keer per jaar naar de
Erebegraafplaats gaan, en dan moest ik ook alleen zijn. Niemand mocht
dan met mij mee."
Van de veteranen van het 8 R.I. is er nu nog een handvol over. Ongeveer
twintig mannen, schat de vereniging, die de herdenking organiseert. Over
de toekomst, als er op een dag geen veteranen meer over zijn, wil
voorzitter Folmer nog niet nadenken. "Als er geen veteranen meer zijn,
zullen we ons eens gaan bezinnen. Maar voorlopig blijft deze herdenking
heel belangrijk voor de mensen die het hebben meegemaakt, maar ook voor
hun nabestaanden."
Voor meer informatie:
www.grebbeberg.nl |
bron: de Gelderlander |
|
Top |
|
Zwijndrechts initiatief leidt tot monument voor
oud-Surinamesoldaten |
04 januari 2007 |
|
|
|
In tegenstelling tot hetgeen vermeld
staat bij deze foto
staan vlnr Jan Felet, Ton Verzendaal (in voertuig) en Ad van Wingerden |
|
KEES TOL
ZWIJNDRECHT/ERMELO
Er komt een monument voor militairen die namens Nederland in Suriname gelegerd zijn
geweest. Met het gedenkteken willen de initiatiefnemers de herinnering
levend houden aan de Troepenmacht in Suriname (TRIS).
Het idee werd enkele jaren geleden geboren bij aannemer Ad van Wingerden (57) uit Zwijndrecht. Hij wilde op de eerste plaats een gedenkteken voor de drie
Nederlandse soldaten die 12 augustus 1970 omkwamen bij Leliedorp in
Suriname toen ze met een Daftruck tegen een vrachtwagen met bauxiet
botsten.
Het idee groeide uit van een monument voor dit tragisch overleden drietal tot een
gedenkteken voor alle overleden kameraden en de nabestaanden.
Hoeveel Hollandse soldaten in Suriname zijn omgekomen is niet bekend. In 1667
veroverde Nederland nederzettingen aan de Surinamerivier in
Zuid-Amerika. Dik 300 jaar later, in 1975, werd Suriname onafhankelijk
tijdens het kabinet- Den Uyl. Vanaf 1957 heet het legeronderdeel
Troepenmacht in Suriname.
Echte gevechten hebben, in elk geval na de Tweede Wereldoorlog, nooit plaatst
gevonden. Wel waren er wat incidenten aan de grens en interne conflicten
in Suriname waardoor de spanning soms toch te snijden was. Kort voor
Suriname zelfstandig werd was de TRIS 875 militairen en 280 burgers sterk.
Ad van Wingerden wilde graag zijn dienstplicht vervullen in het onbekende land
aan de overkant van de oceaan. "Ik wilde een spannende diensttijd, het
oerwoud in. Dat is ook gebeurd." Sindsdien heeft hij zich altijd
verbonden gevoeld met het land. "Het ongeluk met de drie militairen die
tijdens mijn diensttijd zijn omgekomen staat nog steeds in mijn
geheugen gegrift."
Hij vond steun bij Jan Felet uit Nijmegen. Die zwaait de scepter over het blad
Triskontakten, dat zich verheugt in een schrijflustige lezersgroep.
"Het is een virus. Jaren na dato komen de verhalen boven." Felet is
evenmin als Van Wingerden een ijzervreter; hij koos eerder voor de
tropen dan voor de troepen. "Ellende heb ik er nooit meegemaakt. Het
was één groot feest", blikt de 69-jarige na dik veertig jaar terug op
zijn diensttijd.
Maar dan wel een feest met ook schaduwkanten. Hij beschouwt het blad Triskontakten
als een podium om de herinnering aan de TRIS-tijd levend te houden.
De nu 53-jarige Dordtenaar Ton Verzendaal koos Suriname als decor van zijn
militairendiensttijd omdat dat hem opwindender leek dan Nederland. "Ik
kon op kosten van de staat naar Suriname. Ik ben van het land gaan
houden en heb er mijn vrouw gevonden."
Gedrieën hebben ze het ministerie van Defensie over de streep getrokken en ook met
Surinaamse autoriteiten zijn contacten geweest. Ze wisten zich gesteund
door honderden TRIS’ers en hun achterban. Die kwamen vaak spontaan met
geld over de brug om het gedenkteken te bekostigen.
De onthulling van het monument is zaterdag 22 september op het terrein van de Generaal
Spoorkazerne in Ermelo. Om te onderstrepen dat het een algemeen monument
is voor alle omgekomen TRIS’ers komt op een plaquette de tekst: 'Voor
hen die ons ontvielen'. Bij het monument komt een register met namen van
TRIS-ers die in Suriname zijn omgekomen. De drie hebben zich al een
tropenuniform laten aanmeten om op de grote dag in oude glorie te kunnen
schitteren. De onthulling valt samen met de TRIS-reünie. Naar schatting
zijn er nog tienduizend TRIS’ers in leven. Het monument is een bronzen
beeld van ongeveer een meter groot op een even hoge sokkel. Het stelt
een soldaat met volle bepakking die zich met een kapmes, of houwer een
weg baant door de jungle. "Precies zoals wij in het oerwoud liepen. Dat
geeft een goed beeld van de TRIS-soldaat."
Meer informatie:
www.triskontakten.nl
|
Bron: www.ad.nl/rotterdam/drechtsteden
|
|
Top |
|
Regiment wil graag goede buur van Ermelo zijn |
15 september 2006 |
|
|
|
ERMELO - Het Regiment Infanterie Oranje
Gelderland is terug van weggeweest. Op de Markt in Ermelo is het vaandel
van het regiment gisteren overgedragen aan commandant Kees de Rijke van
het 45 pantserinfanteriebataljon dat op de Ermelose Spoorkazerne is
gelegerd.
|
|
De vaandelwacht van het 45 pantserinfanteriebataljon Regiment
Infanterie Oranje Gelderland toont het juist overhandigde vaandel en
maakt een ronde over de Markt in Ermelo. Foto RUBEN SCHIPPER
|
De Markt was gisteren voor ruim een uur
helemaal het domein van defensie. Op het marktplein hebben de
verschillende compagnieën en andere onderdelen van het
pantserinfanteriebataljon postgevat. Er zijn hoge militairen aanwezig,
speciaal uitgenodigd voor de plechtigheid, de Koninklijke Militaire
Kapel Prins Willem Friso heeft zich ook al opgesteld om de muzikale
ondersteuning te verzorgen. En de vaandelwacht staat gereed om het
nieuwe vaandel èn publiek te presenteren. Het wachten is nu nog op
commandant van de landstrijdkrachten luitenant-generaal Peter van Uhm en
op luitenant-kolonel De Rijke. Het 45
Pantserinfanteriebataljon Regiment Infanterie Oranje Gelderland, zoals
de volledige benaming luidt, is |
|
opgericht als uitvloeisel van de ingrijpende
reorganisatie bij de defensie in de afgelopen jaren. Die
ingreep betekende bijvoorbeeld sluiting van de legerbasis in het Duitse
Seedorf. Onderdelen van de troepen in Seedorf vormden weer bouwstenen
voor het heropgerichte pantserinfanteriebataljon. Nu moest alleen het
vaandel nog worden teruggegeven, dat ooit wapperde bij Waterloo en op de Grebbeberg.
Na aankomst van Van Uhm en De Rijke neemt de commandant van de
landstrijdkrachten het woord. Hij is blij dat het regiment nieuw leven
is ingeblazen. ‘We hebben goed opgeleide troepen nodig, die
geconfronteerd zullen worden met moeilijke missies’, aldus Van Uhm. Dit
regiment kan onder meer in Afghanistan een belangrijke rol vervullen,
verwacht hij.
Nadat De Rijke het vaandel in ontvangst heeft genomen zegt hij dat zijn
regiment graag goede banden onderhoudt met Ermelo. ‘De steun die wij
hebben gekregen van de gemeente, de bevolking en de ondernemers in
Ermelo voelt aan als een warme deken. Wij zijn blij dat we gebruik
kunnen maken van dit terrein en een goede plek als in Ermelo om te
kunnen oefenen. We willen graag een goede buurman van Ermelo zijn.’
Op de Generaal Spoorkazerne in Ermelo is gisteren tevens een boek over
de geschiedenis van het regiment gepresenteerd. Van Uhm ontving het boek
van het Nederlands Instituut voor Militaire Historie uit handen van
NIMH-directeur Piet Kamphuis.
|
Bron: www.destentor.nl/veluwewest/ |
|
Top |
|
Vaandel overdracht |
|
Op donderdag 14
september a.s. wordt tijdens een officiële plechtigheid ten
overstaan van het college van burgemeester en wethouders van Ermelo,
genodigde autoriteiten en afgevaardigden van de omliggende
gemeenten, het Vaandel van het Regiment Infanterie Oranje Gelderland
overgedragen aan de Commandant van het 45 Pantserinfanteriebataljon.
De vaandeloverdracht vindt plaats op het marktplein en wordt met
bijbehorend militair ceremonieel uitgevoerd.
De ceremonie op het marktplein begint om 14.30 uur, belangstellenden
zijn van harte uitgenodigd om te komen kijken naar dit militair vertoon.
In verband met deze ceremoniële plechtigheid worden er enkele (verkeers)
-maatregelen genomen.
Door het plaatsen van tribunes voor de vaandeluitreiking is het
Marktplein woensdagavond 13 september a.s. vanaf 18.00 uur tot
donderdagavond 14 september a.s. tot 23.00 uur afgesloten. De
Chevallierlaan is donderdagmiddag van 13.00 uur tot 18.00 uur
afgesloten voor al het verkeer. De parkeerplaats aan de
Chevallierlaan is de hele dag niet toegankelijk. Aan beide zijden
van de Hortensialaan geldt vanaf donderdag 13 september a.s. 12.00
uur tot 18.00 uur een parkeerverbod. |
Bron: www.ermelo.nl |
|
Top |
|
Vrouwen willen gevechtsfuncties |
11 september 2006 |
|
ERMELO - Vrouwen hebben de laatste tijd meer
interesse voor gevechtsfuncties binnen de krijgsmacht.
Het nieuwe 45 Pantserinfanteriebataljon Oranje Gelderland in Ermelo mikt
zelfs op 10 procent vrouwelijke gevechtssoldaten. Het bataljon wordt op
14 september officieel heropgericht in de standplaats Ermelo. De naam
van het bataljon is ontleend aan het infanterieregiment Oranje
Gelderland uit 1722.
Het bataljon, dat 650 mensen moet gaan tellen, is inmiddels voor
driekwart gevuld. Daarvan is 5 procent vrouw. Dat moet 10 procent
worden.
|
.Bron: www.omroepgelderland.nl |
|
Top |
|
Belangstelling vrouwen voor gevechtsfuncties |
11 september 2006 |
|
|
|
DEN HAAG (ANP) - Vrouwen tonen
de laatste tijd meer belangstelling voor gevechtsfuncties binnen de
krijgsmacht. Het nieuwe 45 Pantserinfanteriebataljon Oranje Gelderland
mikt zelfs op 10 procent vrouwelijke gevechtssoldaten.
Het bataljon wordt op 14 september officieel heropgericht in de
standplaats Ermelo. De naam van het bataljon is ontleend aan het
infanterieregiment Oranje Gelderland uit 1722. De eenheid moet de
capaciteit van de landmacht om aan crisisbeheersingsoperaties deel te
nemen vergroten.
De grote aandacht in de media voor dit soort operaties heeft volgens het
hoofd van de landmachtvoorlichting Roel Been ook de belangstelling onder
vrouwen voor gevechtsfuncties doen toenemen. Alleen is niet iedereen die
zich aanmeldt direct geschikt voor een dergelijke baan.
Daarom is voor de rekrutering van het bataljon voor een nieuwe
benadering gekozen. Kandidaten volgen binnen het onderdeel een opleiding
van enkele maanden die hen door de zware eindkeuring moet helpen.
Het bataljon, dat 650 mensen moet gaan tellen, is inmiddels voor
driekwart gevuld. Daarvan is 5 procent vrouw. Dat alleen al is een hele
prestatie, aldus Been. Gemiddeld telt een infanteriebataljon niet meer
dan 1 tot 2 procent vrouwen van wie de meeste geen gevechtsfuncties
vervullen.
Als het bataljon volledig op sterkte is hoopt Been op 10 procent vrouwen
te zitten.
|
Bron: www.destentor.nl/veluwewest/ |
|
Top |