Na uitstel van militaire
dienst vanwege school (MTS) was januari 1986 aangebroken en moest ik
mijn dienstplicht vervullen.
Ik kwam op in Ossendrecht, de
Koningin Wilhelmina kazerne, bij de rijopleiding om mijn rijbewijs voor
de LARO (LAnd ROver) te halen. Mijn burgerrijbewijs had ik al dus de
echte rijopleiding was maar een week of zo. Ik had toen een zwarte
baret.
Na de rijopleiding ging ik
naar Amersfoort, de Bernhardkazerne, mijn functie was stafchauffeur. Bij
opkomst in Amersfoort, mijn woonplaats, kwam ik in de opleiding voor de
verkenners terecht. Hier kwam volgens mij de hele lichting bij elkaar.
Verkenners die er al zaten, LARO chauffeurs en YP chauffeurs van het
PIROC. Doordat ik in Amersfoort woonde kon ik lekker iedere avond naar
huis.
Ze hebben me wel een keer te
pakken gehad. Ik mocht van de cc in gevechtstenue naar huis, dus had ik
geen burgerkleding op de kazerne. Sgt Laisina kwam op een vrijdag binnen
met de mededeling dat ik niet in gevechtstenue naar huis mocht, dus ik
moest in DT!!!
Uiteindelijk paraat in
Steenwijk bij het verkenningspeloton met als bijnaam “Hell on Wheels”
Het pelotonsembleem moest bij iedere MIO e.d. overgeschilderd worden en
er na weer worden aangebracht.

Voor ik mijn verhaal ging
schrijven, heb ik het verhaal van André Muller gelezen en de mannen uit
zijn tijd heb ik ook gehad zoals Lt Heys en kpt Marees. Vertrok altijd
als laatste bij de Cie veldloop op vrijdag maar kwam als eerste aan.
Met veel plezier, onder
leiding van sgt Van der Wal, verschillende oefeningen gedraaid. Ook 2
weken Duitsland en oefening marathon. Op de één of andere manier wist
hij je altijd te motiveren. Ik heb er goede herinneringen aan. Op een
oefening in Duitsland hebben we Van der Wal’s 30e verjaardag
gevierd herinner ik me. Hij kreeg o.a. een roze beertje wat altijd aan
de spiegel van zijn bak hing. Eind 1986 met kerst en oud en nieuw, site
wacht op het Amerikaanse complex tussen Steenwijk en Havelte.
Onze lichting zwaaide 4 dagen
eerder af dan de rest vanwege de goede prestatie’s. Niemand was echt
blij met de dienstplicht maar als je dan ten overstaan van het hele
bataljon afgemarcheerd wordt om af te zwaaien geeft dat wel een kick.
Een aantal jaren na het
afzwaaien hebben we nog eens een reünie gehouden in Steenwijk
Erik |