He dienstrakker,
Zit ik zo maar te surfen op het web, kom ik toch ineens mijn naam tegen met de
toevoeging Sgt. Paling. Dat is nou eens een leuke verrassing.
Ik wil je bedanken voor het ophalen van vele leuke herinneringen met je website,
vooral ook omdat veel van de geplaatste foto's ook uit mijn tijd zijn. Het grootste
deel van de parate tijd deelde ik met jou bij de Verkenners, ik was Sgt. Paling
op de radar YP.
Even voor outsiders, Cor Akkersdijk lichting 77-6. Voor mij is het een ontzettend
leuke diensttijd geweest, niet op de minste plaats door de kleine en relaxte
Johan v.d. Kornput kazerne. Het verkenners peloton staat voor mij nog altijd
gelijk aan vrijheid en een avontuurlijke inslag, dit zowel voor
dienstplichtigen en beroeps.
Een leuke anekdote is de ondersteuning welke wij als peloton in de winter van 78/79
moesten geven aan de commando opleiding in Roosendaal (als ik het goed heb). Wij
moesten met de Nekafs dienen als vervoer voor het opleidingskader van de commando's
in een koude winter. Natuurlijk sliepen we niet in barakken, maar in een tentenkamp
waar naar goed commando gebruik de kachel niet aan mocht als de temperatuur
niet beneden de min 10 graden was. Daar moesten onze chauffeurs dus blauwbekkend
in de open Nekafs door de bossen rijden, met het beroepskader dat net achter de
warme gebreide box van de vrouw weg kwam, warm met dikke handschoenen. Wij als
verkenners hebben toen besloten om dan maar de kachel af te dwingen, de
chauffeurs reden en slipten als bezetenen door de bossen. Oeps, daar werden ze toch wat
bang van vooral na enkele boompjes die door de bumper geplet werden. Je snapt het wel,
de kachel mocht aan!
Dat zijn voor mij de verkenners, losgeslagen leuke harde gasten!
Als laatste nog even de naam Sgt. Paling welke ik kreeg van onze foerier Herman Knobbe,
niet omdat ik zo'n gladde Sgt. was nee volgens hem was ik net zo breed als een paling
tussen zijn ogen (hierbij een foto, oordeel zelf).
Veel groeten van Cor.