Terug naar Reacties     Home

Ik was van de lichting 85-1 en ben op 7 januari 1985 in dienst gegaan. Tot mijn verbazing kwam ik bij de KSE (kaderschooleskadron) op de Bernhardkazerne in Amersfoort. In dit opleidingscentrum zaten vooral cavaleristen, maar ik kwam bij de infanterie. Ik ben opgeleid als commandant (sergeant) van een radarvoertuig en heb de opleiding gehad (geheel) op de toen al al in dienst zijnde YPR-765 (of was het 756?) In mijn ogen een volstrekt onhandig voertuig voor een verkenningspeloton (wij moesten toch zien zonder gezien te worden ?? en hier hoort “horen” ook bij – volgens mij). Ik heb een behoorlijk aantal oefeningen gehad waarbij we de radar opzetten om de vijand te spotten. Wij stonden echter liever doodstil op het voertuig te luisteren, want de YPR-en en de M-113’s kon je al van 3 km horen aankomen!!!!! Maar goed. Toen ik na 6 maanden paraat ging en werd overgeplaatst naar Steenwijk, kreeg ik als voertuig een YP-408. Een voertuig dat al in dienst was sinds het eind 50 of 60 jaren. Een verkenner kon zich echter geen beter – lees stiller – voertuig wensen!!  (met een beetje improvisatie werd een dikke rubber slang aan de uitlaat gehangen en was’ie helemaal fluisterstil.) Dát zijn de voertuigen voor de verkenners!!!   (ik heb meegemaakt dat “de vijand” ons plotseling op 100 meter te voet passeerde toen wij – goed gecamoufleerd, maar met draaiende motor vanwege de kou – ergens in Duitsland (omgeving Detmold) in een bosperceel stonden!!!)

 De namen die ik nog weet zijn die van onze sgt1, die heette v/d Wal (“Jannus”) dit was de enige beroeps in ons peloton en de naam van de commandant van de compagnie: Kapitein Marees (volgens mij pas een maandje of wat commandant geworden voordat wij in juli paraat gingen).

Groet,
“Sergeant” (André) Muller.