AANSLAG IN AFGHANISTAN 18 APRIL 2008
 

Terug naar Uruzgan       Home
 
Reactie uit Uruzgan Video beelden Media In Memoriam
 

IN MEMORIAM
Eerste luitenant Dennis van Uhm
Soldaat der eerste klasse
Mark Schouwink
 

Eenheid 2.4 van de Bravo ‘Leeuwen’ compagnie van 45 Pantserinfanteriebataljon uit Ermelo maakt zich op om na een goed verlopen operatie in de omgeving van DehReshan ten noorden van Tarin Kowt terug te keren naar Kamp Holland. Maar de zo rustige begonnen Afghaanse morgen blijkt verraderlijk. Om vijf over half acht slaat het noodlot keihard toe. Een bermbom maakt met een doffe klap een einde aan het jonge leven van soldaat der eerste klasse Mark Schouwink en eerste luitenant Dennis van Uhm. Soldaat der eerste klasse Toninho Norden en korporaal der eerste klasse Roger Hack raken zeer ernstig gewond. Een laffe aanslag door een onzichtbare vijand.

 

Mark, de altijd vrolijke en gedreven chauffeur van pelotonscommandant Dennis van eenheid 2.4, werd op 3 mei 1985 geboren in een buitenwijk van Hengelo. Ogenschijnlijk nergens bang voor, was hij altijd op
straat te vinden, altijd in voor een geintje en vol energie. Mark was ook een slimme jongen. Toen hij twee jaar geleden besloot de dienst in te gaan, combineerde hij
dat met een HBO-opleiding Bedrijfsmanagement. Na het eindappčl stapte hij snel in zijn gepimpte Opel
Astra, om ’s avonds op tijd in de schoolbanken plaats
te kunnen nemen. Bekeuringen voor te hard rijden waren hem ook niet vreemd. Helaas bleek de opleiding niet te combineren met het werk van een militair. Door de vele oefeningen had hij er geen tijd meer voor. Mark vond het jammer om studie op de lange baan te schuiven. Wellicht had hij het later nog afgemaakt.

 Mark wist altijd wel een manier om zijn pelotons-genoten in tijden van ‘beperkte vreugde’ er doorheen te slepen. Advies kon altijd bij hem worden ingewonnen. Vaak had hij een antwoord klaar op de meest uiteenlopende vragen. Ook Dennis was het meest in zijn element als hij met zijn peloton voorwaarts kon. ‘Zijn club’ liet zich ook graag door hem leiden, ondanks dat hij voor zijn peloton de lat steevast


Soldaat der eerste klasse
Mark Schouwink
Pelotonscommandant Dennis, geboren op 23 juli 1984, kenmerkte zich door zijn enorme gedrevenheid. Na een carričre bij 11 Luchtmobiele Brigade, kwam hij een jaar geleden op het juiste moment binnen bij de Bravo ‘Leeuwen’ compagnie van 45 Pantserinfanteriebataljon. Samen met zijn kaderleden en manschappen werkte hij keihard om het peloton optimaal voor te bereiden op de zware missie in Uruzgan.


Eerste luitenant
Dennis van Uhm

 hoog legde. Dennis werd daarom de moderne Spartaan genoemd, omdat hij zich altijd strak aan het trainingsschema hield en zijn zaken voor elkaar had.
Het zelfvertrouwen van Dennis werkte aanstekelijk voor degene die hem kenden. Zij die daar echter minder op berekend waren, moesten sterk in hun schoenen staan als zij met  Dennis de discussie aan gingen. Hij kon je aankijken met een blik van: ‘En wie ben jij dan wel…? Toch nam hij goed advies altijd ter harte. Was hij echter voor de volle honderd procent overtuigd van zijn eigen plan, dan stond hij daar lijnrecht achter.
Eigenwijsheid was ook Mark niet vreemd. Het maakte hem niet uit wat voor rang iemand op de schouders had, hij stak zijn eigen mening niet onder stoelen of banken. Als er dingen beter konden, dan moesten ze ook beter.
Mark en Dennis. Stoere infanteristen die menig
tatoeage op hun sterke lichaam niet schuwden.

Eenheid 2.4 was dan ook echt ‘zijn’ peloton; een
hechte, professionele eenheid waar iedereen trots
op was. Dennis, een geboren leider, straalde gezag uit waarmee hij veel vertrouwen wekte. Hij leek altijd
direct te weten wat hem en zijn peloton te doen stond.
Hij rustte niet voordat de komende acties tot in de puntjes waren voorbereid.
Alles moest kloppen. In deze gedegen aanpak kon Mark zich goed vinden. Hij streefde ernaar een goed militair te zijn. Daar was hij trots op en hij vervulde zijn functie dan ook met ziel en zaligheid. Niet voor niets werd hij wel gekscherend ‘de beste soldaat van de NAVO’ genoemd, niet in de laatste plaats door
hemzelf.

Maar onder de ruwe bolsters klopten kleine harten.
Zo had Mark de initialen van zijn ouders op zijn borst getatoeëerd en had Dennis een tatoeage met de namen van zijn twee grootvaders op zijn lichaam. Mensen die veel voor hen hebben betekend.
Dennis en Mark keken uit naar de uitzending. Bang waren zij allerminst. ‘Het liefst ga ik vechtend voorwaarts’, zei Mark vooraf. Bermbommen vond hij oneerlijke en laffe wapens. Daar werd hij ‘spichtig’ van. In hen zijn niet alleen twee goede mensen verloren gegaan, maar ook twee goede militairen. Een zeer groot verlies voor de eenheid.
Soldaat der eerste klasse Mark Schouwink werd 22 jaar. Eerste luitenant Dennis van Uhm werd 23 jaar.
  Wij wensen hun familie en naasten heel veel sterkte toe bij dit zware verlies.

Battle Group Task Force Uruzgan
 

Bron: Defensiekrant nummer 16 van 29 arpil 2008

 

Top