Terug naar Ermelo     Home

Een waardige onthulling van het TRIS-monument en een fantastisch geslaagde reünie. Dank aan allen die een bijdrage aan deze dag hebben geleverd, het leger, de genodigden, de vrijwilligers en natuurlijk ook de reünisten. 9 maanden aan voorbereiding om deze dag te doen slagen. Al naar gelang de datum naderde steeg de spanning. Het draaiboek werd regelmatig bijgewerkt nadat wij weer voor de zoveelste keer in Ermelo op bezoek waren geweest bij de coördinerende officier, kapitein G. Silvester. De bezoeken aan de kunstenaars waar bij ieder bezoek het beeld meer en meer de gestalte kreeg van een TRIS’ser. Het versturen van de uitnodigingen en het maken van de badges voor de reünisten en het regelmatig klaarstaan voor opnames van de filmploeg die een film opneemt over onze stichting. Het beantwoorden van de telefoontjes en de e-mails. In de laatste weken moest er hier en daar nog een paar kleine administratieve foutjes worden rechtgetrokken, maar uiteindelijk kwam alles op zijn pootjes terecht.

22 september vroeg in de morgen werd alles nog eens nagelopen en de spanning zat behoorlijk hoog toen de eerste gasten zich aanmeldden aan de poort. Al snel stonden er lange rijen bij het uitreiken van de badges en de twee tenten, waar volop muziek werd gemaakt door twee Surinaamse bands, liepen al aardig vol. Iets later dan gepland begon de plechtigheid van de onthulling. Nadat heer dr. Johan Ferrier, de laatste gouverneur, en de heer Maarten Woerlee, de laatste COTRIS (COmmandant TRIS), met een antieke BMW het onthullingplein was op gereden kon de plechtigheid beginnen met het binnenbrengen van het vaandel, gevolgd door het spelen van de vaandelmars. Voor de paradecommandant (de plaats vervangend bataljons commandant) majoor Jongejan het sein om zich te melden bij de Commandant Landstrijdkrachten (CLAS) de luitenant generaal de heer Peter van Uhm en de Regiment Commandant luitenant kolonel de heer Kees de Rijke. Daarna spraken de voorzitter van de stichting Triskontakten/Trismonument, Ad van Wingerden, een welkomstwoord.

De onthulling van het monument werd voorafgegaan door speeches van de heren Ferrier en Woerlee. Nadat het doek was verwijderd door de twee heren brak er een spontaan applaus los. Even later klonk de last post in een absolute stilte. De dominee de heer Taselaar sprak een woord van troost voor de kameraden en nabestaanden van de omgekomen militairen. Een zinsnede; “Wij kunnen er echter niet omheen dat het wel degelijk zin heeft. Als wij het verleden vergeten zal de geschiedenis zich steeds herhalen. Wij zijn het aan de nabestaanden en vooral aan onze gestorven vrienden verplicht hen te blijven gedenken en ons telkens af te vragen waartoe wij nú omwille van hen geroepen zijn”. Dominee Bos, legerpredikant, droeg een gedicht voor. De oudste TRIS’ser, Jan Huigen, en de jongste TRIS’ser, Jan van de Wall legden een krans evenals de luitenant generaal Van Uhm en de Bataljons commandant de luitenant kolonel De Rijke.

Het Wilhelmus volgde en terwijl de heer Ferrier terugliep naar zijn zitplaats, met de vrolijke klanken van de Regimentsmars gingen de handen op elkaar van de meer dan 1.400 aanwezigen en de eerste president van de Republiek Suriname nam de ovatie, met zichtbare genoegdoening in ontvangst. Met een defilé langs het monument, een soldaat met houwer die zich een weg heeft gebaand door de bush bush, werd de plechtigheid besloten en kon het feest beginnen. Surinaams spektakel door de Band Zorenque en de opzwepende Surinaamse sound van de apinti’s. Tussen de twee tenten traden in een wervelende show van de onvolprezen “Sgt. Wilson’s Army Show” op. De sgt. met drie vocale spetters van dames! Naast het elkaar ontmoeten onder een heerlijke Surinaamse rijstmaaltijd, verzorgd door Paresto, en een drankje was er ook een "static show" van het RIOG als wel van onze eigen TRIS, modern en oude militaire wapens, uitrusting en rollend materieel. Naar mijn mening een zeer geslaagde reünie.

Voor het bestuur was het een enerverend jaartje en wij zouden als bestuur ons geen raad hebben geweten als wij niet die hulp hadden gekregen van de kapitein G. Silvester, de coördinerend officier die de organisatie op het kazerneterrein met militaire precisie leidde. Maar ook anderen zoals, Irene van Wingerden, Ton Verzendaal, Jan Felet , Nico Oosterbaan van www.tris.nl, Patrick van de Vegt van www.trisonline.nl en Ad van Wingerden jr., de beheerder van  www.triskontakten.nl. en de zo vele vrijwilligers. De aandacht voor de reünie die het digitale drietal via internet de wereld instuurde en nog instuurt is geweldig. Het leverde prachtige reacties op van "all over the world". Trissers, uit Australië, Nieuw Zeeland, Zuid Afrika, Noord Amerika, Canada, Suriname, Duitsland en dichter bij huis, natuurlijk Nederland.

Nogmaals, iedereen, uit de grond van mijn hart, hartelijk bedankt.

Ad van Wingerden