Terug naar Ermelo     Home

Staf 45 Pantserinfanteriebataljon draagt overwegend zwarte baret
 

De sluiting van de Nederlandse kazerne in Seedorf en daarmee de opheffing van 41 Gemechaniseerde Brigade heeft grote gevolgen. Op persoonlijk gebied heeft het voor veel mensen tal van consequenties, maar ook binnen de organisatie zijn er tal van verschuivingen. Binnen 43 Gemechaniseerde Brigade worden een aantal onderdelen toegevoegd die rechtstreeks uit Duitsland komen. Zo is bijvoorbeeld het stafeskadron van 101 Tankbataljon sinds 1 januari de stafcompagnie van 45 Pantserinfanteriebataljon in Ermelo geworden.
 
Tussen de cavalerie en de infanterie bestaat al sinds oudsher een gezonde rivaliteit Wat gebeurt er als je als cavalerist in een infanteriebataljon wordt geplaatst? Het stafeskadron van 101 Tankbataljon weet er sinds het begin van dit jaar alles van. Stuurden ze tot voor kort nog een tankbataljon aan, nu vormen ze zelf de stafcompagnie van 45 Pantserinfanteriebataljon (45 Painfbat). De zwarte baretten mengen zich met het groen van de algemene KLbaret Om de cavaleristen langzaam aan het idee te laten wennen dat ze bij een infanteriebataljon behoren, heeft de commandant van 45 Painfbat luitenant-kolonel De Rijke besloten dat ze tot aan het eind van hun huidige contract met de zwarte baret mogen blijven lopen. Na een eventuele contractverlenging wordt wel verwacht dat de zwarte baret wordt opgeborgen.
 
Samenwerken
Dat de zwarte baret voorlopig blijft, is naar de zin van alle cavaleristen, denkt korporaal Jan van Trooyen, die al sinds juni 1999 in Seedorf gelegerd is: "In het begin was er even sprake van dat we een andere baret op moesten, maar daar was iedereen op tegen. We zijn blij met de zwarte baret en willen die zo lang mogelijk houden." Toch heeft Van Trooyen er weinig moeite mee dat hij onder-deel uitmaakt van een infanterie-bataljon. "Bij ons peloton zitten nu al jongens van de infanterie. Dat wordt straks alleen maar meer. Op het moment dat we ermee moeten samenwerken, gaat dat perfect Natuurlijk is er wel rivaliteit en worden er over en weer wel eens grappen gemaakt, maar als het er echt toe doet, is dat over. Op uitzending in Bosnië zagen we dat al en ook nu weer." Samenwerken hoeft volgens Van Trooyen overigens niet meteen tot integratie te leiden. "Ik denk niet dat er van ons veel mensen infanterist worden, maar dat is afwachten. Misschien bevalt het wel zo goed, dat ze er toch voor kiezen. Ik in ieder geval niet, want na mijn contract ga ik de dienst uit"
 
Ermelo
Op dit moment werkt een gedeelte van de stafcompagnie al in Ermelo, maar het grootste gedeelte zit nog in Seedorf. De Sectie 1 zit bijvoorbeeld al wel in Ermelo. Opperwachtmeester Hans Vos (in de functie van compagnies sergeant-majoor): "De situatie is niet wenselijk, maar het is nu eenmaal niet anders. We zitten in een overgangsfase en dan wordt er van iedereen wat extra flexibiliteit verwacht. Vanuit hier gaan er regelmatig mensen naar Ermelo. We zijn daar waar het werk op ons wacht" In juni zullen ook de laatste mensen naar Ermelo vertrekken. Dat de overgang niet al te snel gaat, heeft ook voordelen vindt Vos. "Langzaamaan zijn we ons aan het omvormen naar de infanterie." Het hoofdstuk van 101 Tankbataljon is afgesloten en nu gaat ook het boek van Seedorf bijna dicht. "Eigenlijk zit iedereen op de springstoel om met de nieuwe club aan de slag te gaan." Volgens Vos zijn de werkzaamheden na 1 januari nauwelijks veranderd: "Binnen de staf blijven de werkzaamheden hetzelfde. De tankers en de infanteristen hebben hetzelfde doel, we werken voor dezelfde zaak en zijn allebei manoeuvremensen."
 
Verbondenheid
Een gevoel van verbondenheid met 45 Painfbat moet groeien, vindt groepscommandant wachtmeester Buysmann. "Als verkenningspeloton doen we nauwelijks zaken met de rest van het bataljon. Soms heb ik het gevoel dat we nog bij 101 Tkbat horen. De mensen in Seedorf zijn nog bijna dezelfde, bij wijze van spreken zijn alleen de schilderijtjes aan de muur weg. Als we in juni overgaan naar Ermelo zal die verbondenheid vanzelf wel groter worden." Buysmann heeft nog een contract tot oktober 2007 en kan daarna de pet van de infanterie opzetten, maar zal dat niet doen. "Om als onderofficier van wapen te wisselen, moet je negen maanden in opleiding. Bovendien heb ik nu vijf jaar ervaring in de cavalerie, dat zou ik dan in de sloot gooien."
 
Paradijs
Dat de mensen van het voormalige 101 Tankbat voorgoed Seedorf achter zich moeten laten, wordt verschillend op gereageerd. Wachtmeester Buysmann: "In totaal heb ik anderhalf jaar hier gezeten en ben in Nederland blijven wonen. Alleen mijn kamer en collega's heb ik hier. Ik heb een leuke tijd gehad, maar verder heb ik geen binding met Seedorf." Korporaal Deborah van Rossum vindt het wel jammer dat het avontuur in Seedorf er bijna opzit. "Hier is bijna iedereen
binnenslaper, dus is er veel meer saamhorigheidsgevoel. Hier ga je na je werk leuke dingen met elkaar doen, terwijl in Nederland iedereen meteen naar huis gaat. Vergeleken met een willekeurige kazerne in Nederland, lijkt het hier bijna op een paradijs. Er zijn zoveel faciliteiten en je hebt het voordeel dat veel belastingvrij is. Alleen van het lange autorijden heb ik wel genoeg gekregen." Van Rossum hoopt dat de sfeer binnen de staf in Ermelo hetzelfde blijft. "We komen natuurlijk wel in een andere omgeving, maar ik denk niet dat de sfeer in negatieve zin zal veranderen. Natuurlijk wordt het wel anders, want als cavaleristen komen we wel tussen de infanteristen. Maar als je een paar keer op oefening gaat, raak je wel gewend aan elkaar."

Voor sergeant-majoor René van Riemsdijk betekent de sluiting van Seedorf wel wat meer dan de afsluiting van een leuke periode. Sinds 1994 werkt hij in Duitsland en hij heeft er zijn kinderen zien opgroeien. Toen bekend werd dat de kazerne door Nederland zou worden afgestoten, heeft hij snel gehandeld. Het huis werd verkocht en het gezin verhuisde naar Nederland. "Met pijn in het hart. We hebben hier elf jaar heel ontspannen kunnen
wonen, en zijn verknocht geraakt aan deze plek. Nog altijd moeten we erg wennen om weer terug te zijn in Nederland. Het leven is hier veranderd en naar mijn idee niet positief."
 
Meerderheid
Van Riemsdijk is infanterist en maakte eind vorig jaar de switch naar 101 Tkbat. "Toen was al bekend dat zij de nieuwe staf zouden gaan vormen van 45 Painfbat. Vrijgekomen functies werden ingevuld door infanteristen, dus ik was de derde infanterist tussen de tankers. In het begin was dat wennen, maar ik ben goed opgevangen. Als infanterist is het mij uitstekend bevallen bij de cavalerie." Onderwerp van spot was hij nauwelijks. "Natuurlijk zijn er wel eens grappen gemaakt. Maar de cavaleristen wisten ook dat ze toen nog in de meerderheid waren, maar dat snel zou veranderen"
 
Voormalige staf 101 Tankbataljon verhuist in juni 2006 van Seedorf naar Ermelo
 
Bron: de BIZON maart 2006 (nr. 2 jaargang 8)
 

Top